Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 2

[Beck, David (2)]

BECK (David) (2), schilder, zou volgens Houbraken 25 Mei 1621 te Delft geboren en 20 Dec. 1656 te 's Gravenhage gestorven zijn. Te Londen werkte hij op het atelier van van Dyck en hij werd er teekenmeester van de zoons van den koning en van prins Robert van de Paltz. Nadat hij ook nog aan het fransche en het deensche hof vertoefd had, benoemde koningin Christina van Zweden hem in 1647 tot haar hofschilder, wat hij tot in 1653 gebleven is. Herhaaldelijk was hij in die functie op reis, om door hem geschilderde portretten van de koningin aan vorstelijke personen aan te bieden, die hem daarvoor dan vaak een medaille vereerden, en dit is de aanleiding

[p. 109]

geweest, dat hij te Rome in 1653 in de schildersbent ‘Gulden Scepter’ werd gedoopt. In dit jaar was hij ook in Rotterdam, een jaar te voren in Amsterdam geweest. Waarschijnlijk vergezelde hij de koningin op haar reis naar Frankrijk in 1656, maar van Parijs uit keerde hij naar Holland terug, en men vermoedde, dat hij 20 Dec. van dat jaar te 's Gravenhage vergiftigd is. Zijn vele portretten van koningin Christina doen hem kennen als een zwakken navolger van van Dyck; een van 1650 hangt in het museum te Stockholm. De vele portretten, die hij van zweedsche veldheeren. en staatslieden geschilderd heeft, doen anders, te oordeelen naar de prachtige prenten die Jer. Falck er naar gesneden heeft, meer verwachten. Zijn zelfportret is door Anth. Coget gegraveerd voor de Bie's Gulden Cabinet.

Zie: C. de Bie, Gulden Cabinet 160; Houbraken III, 83-86; Repertorium für Kunstwissenschaft VIII, 314; Sylloge epistolarum, ed. a P. Burmanno III, 601, 631, 639, 643; Vondel, ed. Unger, 1652-1653, 214; Nordisk Familjebok; Thieme u. Becker, Allg. Lex. bild. Künstler, in voce.

Moes