en vorst. Hierom spraken de bisschoppen van Reims en Sens den banvloek over hem uit, waaraan hij zich slechts onderwierp, toen Vlaanderen geheel in de macht der Franschen en hij als het ware gevangen was. Daarop zal hij het voorbeeld gevolgd hebben van den abt van Citeaux, die om den gloeienden haat des konings tegen hem, zijne abdij en zijne orde, wier ondergang besloten scheen, te koelen, zijn ontslag nam. Een franschgezind abt volgde Jacobus, wiens dood niet vermeld wordt, op.
Zie: A. de But, Cronica abbatum de Dunis (Brug. 1839) 14; C. de Visch, Compendium Chronol. B.M. de Dunis (Brug. 1660) 69-71; Kervyn de Lettenhove, Codex Dunensis (Brux. 1875) XVII, 294, 297; dez., Etudes sur l'hist. du XIIIe siècle in Mém. de l' Acc. royale Belg. XXVIII (1854) 98; Gallia Christ. nov. V, 289; Inventaire des charies de la bibl. du séminaire épiscopale de Bruges (Brug. 1857) 68, 69.
Fruytier