[Grabow, Matthaeus]
GRABOW (Matthaeus), dominicaan. Geboortig uit het bisdom Merseburg, trad hij te Wismar in het klooster, en was in 't begin der 15e eeuw lector in het dominicanenklooster te Groningen. Te zeer ijverend voor den kloosterstaat der mendicanten, verviel hij in dwaling aangaande de broeders en zusters van het Gemeene Leven, die in vrije vereeniging zonder kloostergeloften leefden en eene nieuwe levenswijze volgden, welke door den H. Stoel nog niet was goedgekeurd. Hij schreef een boek om uiteen te zetten, wat volgens zijne meening in strijd was met de H. Schrift en de kerkregels: Conclusiones contra devotarias extra congregationem approbatam viventes. Dit geschrift wekte in den lande alom verontwaardiging, vooral in de kringen der ‘devoten’, die de veroordeeling van den schrijver eischten. Daar Grabow gevaar liep door het bisschoppelijk hof van Utrecht te worden veroordeeld, beriep hij zich op den Paus, die te Constanz in concilie vergaderd was. Beide partijen verschenen voor de kerkvergadering. Petrus d'Ailly en Joannes Gerson namen de partij op voor de volgelingen van Geert Groote, onderzochten het boek van Grabow en veroordeelden verschillende stellingen als kettersch, valsch en ergerlijk. Grabow zwoer zijne dwalingen af.
Zie: Quétif et Echard, Scriptores Ord. Praed. I, 759; Delprat, De Broederschap van Geert Groote 50-57; P. Fredericq, Corpus Inquis. Neerl. II, 397.
G.A. Meijer