Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 1

[Elias, Elbert]

ELIAS (Elbert), te Alkmaar gedoopt 29 Dec. 1693, overl. 20 Apr. 1750, zoon van Pieter E. en Maria van Oudensteyn. Op jeugdigen leeftijd als luitenant bij de infanterie in dienst getreden, werd hij 8 Jan. 1718 door de Staten-Generaal benoemd tot kapitein ter zee, als zoodanig het bevel voerende over 's lands schip ‘Vredenhof’ van 44 stukken, behoorende tot het 11 April 1725 uitgezeilde eskader onder den vice-admiraal Aerssen v. Sommelsdijk, afgezonden ter bedwinging der algerijnsche zeeroovers. Reeds den 29. geraakten hij en kapt. Wittenhorst ter hoogte van kaap Finisterre in scherp gevecht met 2 roofschepen, die wisten te ontkomen. Zich in het begin van 1726 te Cadix gereedmakende om huiswaarts te keeren, ontving het eskader bevel nog langer te vertoeven. Toen vonden hij en Wittenhorst nog gelegenheid om het algerijnsche schip ‘het Witte paard’, van 50 st., dat onder de kanonnen der stad Larache bescherming zocht, in den grond te schieten. In Nov. 1726 keerde de scheepsmacht naar het vaderland terug. In April 1728 behoorde E. tot de 7 kapiteins, die door de admiraliteit van Westfriesland en het Noorderkwartier aan de Staten voorgedragen werden ter benoeming van een schout-bij-nacht; maar de zaak ondervond vertraging en er had geen benoeming plaats. In Juli 1730 ging E. bij de landmacht over en werd hij kapitein bij het regiment van den brigadier Eck van Panthaleon. Hij woonde toen te Alkmaar; in 1730 werd hij benoemd tot schepenheemraad van de Zijpe en in 1737 desgelijks

[p. 800]

van de Wieringerwaard. 25 Sept. 1733 ging hij over bij de Gardes te voet, 18 Juli 1738 werd hij door de Staten van Holland benoemd tot kolonel over het 3e regiment voetvolk en werd hem een kapiteinsplaats gegeven in zijn eigen regiment. 18 Juli 1742 volgde zijne aanstelling tot brigadier-generaal der infanterie bij den staf van de tweede linie, onder opperbevel van gen. Cronström. In Mrt. 1744 werd zijn regiment uit Maastricht verlegd naar Breda, van waar de bezetting tot hulp van Engeland tegen een inval van den kroonpretendent vertrokken was. 23 Mei 1745 kwam hij in het kamp van het pragmatieke leger tusschen Ath en Lessines, ter deelneming aan den veldtocht tegen de Franschen. Op het einde van dat jaar de winterkwartieren te Brussel betrokken hebbende, deelde hij daar in de belegering der stad en hare overgaaf op 20 Febr. 1746, zoodat hij met zijn regiment krijgsgevangen naar Frankrijk werd gevoerd. 30 Dec. 1747 werd hij tot luit.-generaal der infanterie bevorderd; Sas van Gent was zijne garnizoensplaats. Tijdens een verloftijd stierf hij te Alkmaar bij zijn broeder Cornelis vertoevende. Wegens het voeren van zijn staat als hoofd-officier was hij zoozeer in schulden geraakt, dat zijne nalatenschap door zijne erfgenamen werd verworpen.

Hij was te Purmerend gehuwd met Catharina, dochter van burgemeester Olphert Pet en Helena Constantia Loten, geb. aldaar Mei 1700 en overl. te Zaltbommel 5 Aug. 1780. Uit hun huwelijk zijn 5 zoons en 3 dochters geboren.

Zie: de Jonge, Geschied. v.h. Nederl. Zeewezen² IV, 130, 131; Bosscha, Neerlands Heldendaden te land II, 426; Bruinvis, Het geslacht Oudensteyn in Algem. Nederl. Familieblad 1903, 323.

Bruinvis