[Doorn van Westcapelle, Mr. Hendrik Jacob baron van]
DOORN VAN WESTCAPELLE (Mr. Hendrik Jacob baron van), geb. Vlissingen 23 Aug. 1786, overl. 's Gravenhage 18 Maart 1853, zoon van Mr. Abraham en Pieternella Wilhelmina van Dishoeck. In 1809 werd hij auditeur bij den Staatsraad onder den minister Mollerus, die reeds een aanstaand minister in hem zag. Onder het fransche bestuur raad van prefectuur, later onder-prefect, werd hij na de restauratie in 1818 opvolger van zijn schoonvader Schorer als gouverneur van Zeeland en volgde hij in 1826 als gouverneur van Oost-Vlaanderen baron de Sens op. Van Doorn's beleid maakte, dat Oost-Vlaanderen het langst getrouw bleef aan het Huis van Oranje. Uit België uitgeweken, was hij achtereenvolgens minister van binnenl. Zaken 1830-36; minister-secretaris van Staat, opperhofmaarschalk 36-41, vice-president van den Raad van State met ziting in den ministerraad (1843). Zoowel koning Willem I als koning Willem II volgde gaarne zijne adviezen; hij stond bekend als een zeer conservatief staatsman, wiens invloed op het regeeringsbeleid zeer aanzienlijk was. Bij de organisatie van den ministerraad, als alleen samengesteld uit ministers met portefeuilles hield hij op lid van dien raad te zijn en bleef vice-president van den Raad van State tot 1848. Hij was curator der leidsche hoogeschool van 1845 tot zijn dood.
Hij was gehuwd: 1o. Middelburg 14 April 1810 met jvr. Adriana Wilhelmina Magdalena Schorer, geb. Middelburg 26 Mei 1787, overl. Gent 2 Juli 1829; 2o. den Haag 13 Aug. 1839 met jvr. Johanna Martha Maria van der Heim, geb. Rotterdam 4 April 1799, overl. den Haag 29 Nov. 1869.
Zie: de Bosch Kemper, Letterk. Aant. op Geschiedenis na 1830, 104; H.I. Royaards in Hand. Letterk. 1850, 81; Vreede, Levensbericht van C. van Marle in Levensb. Letterk. 1861, 187. Dat de orangistische leiders in België steeds, ook na de scheiding in betrekking tot van Doorn stonden, blijkt o.a. uit Thonissens', Histoire de Léopold I, 298-299.
Breukelman