[Bauduin, Dominique]
BAUDUIN (Dominique), leeraar in de geschiedenis aan de école centrale van het departement der Nedermaas te Maastricht, geboren te Luik 14 Nov. 1742, daar overl. 3 Jan. 1809. Hij was priester van het oratorium, wel onderlegd, verdraagzaam, onderscheidde zich als musicus, maar was een zeer slecht dichter, niettegenstaande welk euvel hij toch bij openbare gelegenheden zijn liefde tot het fransche vaderland in dichtmaat lucht gaf.
Hij gaf uit: Essai sur l'immortalité de l'âme (Dyon, 1781), 2e éd.o.d.t.: De l'immortalité de l'homme ou essai sur l'excellence de sa nature (Liége 1805); La religion chrétienne justifiée au tribunal de la philosophie et de la politique (Liége, 1788, nieuwe titeluitgave ibid. 1807); Discours sur l'importance du ministère pastoral (Liége), Considérations sur les guerres de commerce (Liége); Le patriotisme français. Poème (Maestricht, an XI); Poème à l'occasion du sénatus-consulte qui proclame Napoléon Bonaparte empereur des Français, (anoniem) (Maestricht, an XII).
Zie: U. Capitaine, met aangave van de Villenfagne, Mélanges 1810, 336 als bron in Biographie Nationale I, 849.
Flament