Stormen en stilten

[p. 19]

Avond

Op zee staan de avondlichten,
sterren en kleine boten daaronder;
maanlicht laat een vinger glijden
over de duinrand.

Het zand is koel, de voeten huiveren;
te diepe rust bedreigt hen, alle deuren
der stilte zijn geopend, elke stap
leidt naar een afgrond.