Stormen en stilten

[p. 12]

Ontwaken

Morgenwind. Er is zoveel
tussen ontwaken en beginnen.
Lichtregen. Kleurgespeel
dringt de gesloten ogen binnen.

Het lichaam wendt zich naar
alleenzijn en bezwijkt
nog éen seconde, maar
de warme einder wijkt.

Dan maakt de grote schrik
der waakzaamheid zich vrij,
er staat een mens, een ik,
tussen het licht en mij.

Er gaat een voetstap door
vertrekken zonder muur,
een hamer heft zich voor
de slag van zeven uur.