De cleyn vverelt

[fol. *3r]

De Drucker aen de Liefhebbers der Poësie, en Schilder-conste.

Hoe groot de ghemeenschap is tusschen de hemelsche Poësie ende de gheestighe Schilder-conste, (vveerde vrienden). is V.E. beter bekent, dan ick met corte vvoorden soude connen te kennen geven. Daerom heb ick dit Boeck vvillen herdrucken, daer de ⁺ Poësie by de Schilderije is verstelt, niet sonder groot vermaeck: De nutticheyt staet aen den leser. Vele lieden als sy eenige Poëtische dichtselen hooren en connen haer niet onthouden van lachen, daer sy menighmael den naeme veranderende, souden bevinden dat van haer vvert ghesproken, ghelijck dickvvils gheckelijcke dinghen op de doosen van d'Apotekers staen, daer van binnen goede cruyden ende ghenees middelen in zijn, soo oock in het eerst aensien sullen den onversochten de Poëtische dichtselen schijnen: maer als hy die open doet, doorgrondet, hy sal bevinden dat daer alderhanden droguen zijn om de qualen des gemoets te verdrijven, genesen. Daerom en comt hier niet alleene om te lacchen, maer oock om te leeren Niet om de gene die het u schencken te vvonden, maer om van haer soetelick genesen te vvorden, ende als in eenen spiegel u selven (die de cleyne Werelt zijt) te siene. Seker dit is eenen vvinckel daer alderhande staten van menschen voor een cleyn gelt groote vvijsheyt connen coopen. Ick soude vvel, om de alder edelste verstanden te vernoegen, dese dichten op de nieuvve vvijse van dichten hebben doen stellen: Doch also de Nederlantsche Dichter in vveynigh dagen zijn soet vloeyende verstant daer aen bevvesen heeft, ende dat het alreede van velen ghelesen ende ghepresen is, soo is my (selfs van de gene die op de nieuvve vvijse dichten) geraden, dat ick desen soeten man, liever natuerlic soet, dan on-natuerlic onsoet soude laten.

+ De oude naemden de Schilderie een Poesie, maer de Poesie naemden sy eene levende ende sprekende schilderie Lemnij Exhorta. de vit. opt. insti. cap. XLIII.

[fol. *3v]

Daerom, ô ghy alder edelste verstanden, comt hier als in eenen hof des vvijsheyts Bloemkens plucken, die uyt der Heydenen hoven den Christenen zijn voorghestelt, niet om Heydensch te vvorden: maer om selfs van de Heydenen te leeren hoe sich de Christenen moeten draghen: latende altijt Godes vvoort boven alle VVerelts vvijsheyt gaen: Als die de selve soo verre overtreffet als het Goudt het Coper, ende de claer blinckende Sonne de aldercleynste Sterren. De plaetsen der heylighe Schrift, die onder dese afbeeldingen staen, hadde ick geerne naer ghelaten, om den hemel met de aerde niet onder een te minghen, doch alsoo ick hier van den Autheur niet en ben, maer den Drucker, laet ick sulcks in zijne vveerde: biddende den ghever alles goedes, dat hy dese onse cleyne ghifte V.E. aenghenaem, ende alle menschen stichtelick doe vvesen. Dat hadde ick V.E. te segghen: Het is tijt dat V.E. den Schryver selve hooret.

Vaert vvel.