Den eerelycken pluck-voghel

(1677)–Livinus van der Minnen– rechtenstatus


Peeter-man. Stemme: Sommes nous Pas bien heureux. PEeter hoorde dat Magriet Niet en was van sin te houwẽ En gheensins en wilde trouwen Eenen Man die Peeter hiet:
[pagina 263]
Want sy vreesden de quay koppen Van de korsel Peeter-mans, Peeter, seyd' sy, mocht my kloppẽ, Peeter heeft aen my gheen kans. 2. Peeter vryden ons Magriet, En om geen blau scheen te krygẽ Ging hy synen naem verswygen, Peer seyd', dat hy Pauvvels hiet, En Magriet ging Pauwels trouwe, Pauvvels trouw de met Magriet, En sy ginghen Bruyloft houwen Sy en vreesden gheen verdriet. 3. Soo den Speelman was verhuyst Met de bassen ende Velen Moest Griet op den Kryter spelen, Pauwels gaf haer een goey vuyst, Pauvvels die gingh rusi' maken Om een slechte voddery, Hy smeet haer twee dicke kaken, En noch een blau oogh daer-by. 4. Als Magriet van 't Kneukel-sop Bloet uyt haren neus ging sweetẽ Riep sy; gy moogt Pauvvels heetẽ, Maer g'hebt eenen Peeters-kop, 'k Vrees dat gy my hebt bedrogen Pauvvels en is Pauvvels niet, My dunckt dat ghy hebt gelogen Als ghy Peeter Pauvvels hiet. Als men roept den Koningh drinckt, Als-men lustigh singht en springht, Was 't den jarelycschen dagh Dat Claes Oom syn Huys vrou plagh Af te kerven en te slaen Voor dat 't heel jaer was misdaen, Om dat niemandt hooren souw, Het ghejammer van syn Vrouw, Als-men roept den Koningh drinckt, Als men lustigh singht en klinght.