Den eerelycken pluck-voghel

On-ghewillighen Vryer.

Stemme: Die mindt, die leydt veel pyn.

HIer woont een Meyt ontrent

Voor ryc, en schoon bekent,

Dier haer Vaders Koeyen weyt

Ghesont ghelyck een Vis,
En fris ghelyck groen Lis;

Weerdig dat m'haer vryt, en vlyt,

En dat my meest behaeght
In dese vrye Maeght,

Als Petjen wort een Lyck,

Sal de Vryster zyn schat-ryck.

2. Ick wou dat Claes myn Kindt
Tot vryen waer ghesint,

En die Vryster trouwen wouw,

Hy sou op korten tyt
Verkryghen die fray Meyt,

Voor syn Vrouw door d'echte Trouw.

Den Vader van de Meyt
Heeft-se my toe-gheseyt;

Maer Claes is een vies Haen.

Claes en wilt niet vryen gaen:

3. Ick hebb' den Vent gheleydt
Tot by tot voor de Meyt;

Maer als Claes by haer nu is,

[p. 227]

 

Hy staet 'k en weet niet hoe,

 

Hy 'n spreckt haer niet eens toe!

 

Claes is stom ghelyck een Vis

 

't Schynt dat den Vent daer slaept,

 

Hy staet en geeuwt, en gaept,

 

Claes thoont met syn ghelaet

 

Dat hy daer onlustigh staet.

 

4. Hy neemt haer noyt by d'hant,

 

Noyt eenen minne-pant,

 

Soo Claes schenckẽ aen de Meyt,

 

Al is 't dat 't Jaer-merckt is

 

s'En kryght gheen Kerremis;

 

Niet een Gift oft Rariteyt,

 

Noch Riem, noch Ringh, noch Doeck,

 

Niet eenen Soeten Koeck,

 

Oft een klyn viese Vaes,

 

Is dat niet n'en rechten Claes?

 

5. Ja dat noyt Vryers doen,

 

Claes scheydt oock sonder soen,

 

Claes roert qualyck aen syn muts,

 

s' En kryght met al haer kracht

 

Noch qualyck goeden nacht,

 

Is dat niet n'en rechten Kluts?

 

Eylaes 't is quaedt met Claes

 

Te vanghen eenen Haes,

 

Die Claes uyt vryen sont,

 

Joegh met een onwilligh hont.

 

6. Al is de Vryster steegh,

 

Als g'haer maer vrydt te deegh,

 

Soo wort sy noch wel de Bruyt,

 

Maer als den Vryer niet

 

En vrydt syn lieve Griet,

 

Soo is al de vrindtschap uyt;

 

Den Vryer die is vry

[p. 228]

 

In syn lief-hebbery,

 

Men trouwt niet tegen danck,

 

Liefd, en sanck, en wilt gheen dwanck.

Menschen sin, is menschen leven,
Maer syn vrye Trouw te gheven
Uyt bedwangh en teghen vvensch,
Is de doodt van eenen Mensch