|
| |
Lof van eenen frayen Vryer.
Stemme: Vne, deuse, troise, &c.
GIster'-avondt vryde my een viese Pry,
Hy versocht heel op syn schots de handt van my,
Daerom quam hy my voor eerst soo feestelyck begroeten,
2. 't Scheen dat desen schotsen Quant uyt Schot landt was,
En gheboren uyt Quichot del mancas ras,
't Scheen dat hy was op-ghebroght in 't Hof by d'edel geesten,
3. Syn schoon back-huys dat stondt effen en soo prat,
Als de pese van den boogh van Hanne-gat,
Hy wist met syn kaecks-been soo te spelen op syn gorghel,
| |
| |
Als n'en Boer op d'Orghel.
4. Hy hadd' ooghsken in den Kop als eenen Uyl,
Synen langhen krommen neus hongh op den muyl,
En elck neus-gat was bequaem om Musschen in te nesten,
5. Hy was soo besmeurt en vuyl aen synen mondt,
Al oft-men gheen water meer in Stadt en vondt,
Men soud' op syn aen-ghesicht wel Peterseli' sayen,
6. Dat op 't eynd' van syn Rapier een Bessem stack,
Hy soud' keiren heel de straet op syn ghemack,
Want hy dray den sy nen eers als eenen Moftaert-meulen,
Hy sprongh als een Veulen.
7. Hy sagh als een Schaep soo wreet in syn ghelact,
Hy was soo bequaem te zyn een kloeck Soldaet,
Als myn Koussens zyn bequaem om Toeback uyt te smooren,
Smyt s'hem om syn' ooren.
8. Syn ontnayt ghehackelt Wambas ende Broeck,
| |
| |
Waren alles van coleur den Peper-koeck,
't Scheen dat hy syn Hoeyken hadt ghehuert van Jan-Potagi'
9. Syn Ponnetten quamen tot den elle-boogh,
Oft wel nemt het dat het noch een stroyken loogh'
Daer med' pronckten hy ghelyck den Graef van Hallef vasten,
't Was een Gast der Gasten.
10. Synen Mantel was een stof soo syn en moy,
Al oft sy gheweven was van hoy en stroy,
En ick sagh met duy sende luysen ende vloyen
11. 't Was soo goeden hals dat hy sou voor syn Wyf
De verteerde Vyghen douwen uyt syn lyf,
Om die voor een raer present te schencken aen syn Vrinde,
12. Hy seyd' dat hy van verstandt was soo subtiel,
En dat hy daer by van handt was soo habiel,
Dat hy van een half quaet Schip kost een heel Kack-huys maken,
| |
| |
't Was een Snaeck der Snaken.
13. Hondert Rekels van de straet soo klyn als groot
Souwen op syn schoonigheydt hun bassen doodt,
Immers met een woordt gheseydt 't was eenen hupsen Joncker,
Hy was fray in 't doncker.
14. Holla! 'k ben verslabbreseert 't en is niet waer,
't Schilt hem van de waerheydt noch by-naer een hair,
Want hy stonck naer den Toeback uyt syn verrote troni',
15. Synen Neus-doeck daer hy med' vaeght synen snuyt,
Sagh daer van den Toeback als bescheten uyt,
't Scheen dat hy voor Neers-doeck was ghebefight alle daghen,
Om 't Kindts-neers te vaghen.
16. Lieve Vrysters spoeyt u wat eer 't wordt te laet,
Eer een ander op den Man syn ooghen slaet,
Sulck'-een kansken en gheluck en komt niet alle daghen,
17. Hy en staet maer in dit Liedt als in 't Portret,
| |
| |
Maer het principael daer van is eens soo net,
Al de ghen' die gadingh heeft om dit Postuer te trouwen,
Hoort Barbieren al te-samen,
Die hier somtydts soeckt ec Snaeck
Om te stellen op uvv' Kramen
Tot den gaende Mans vermaeck,
[...] Raed u, huert togh dit Postuerken,
Huert togh desen Serviteur,
Alwaer 't maer voor eẽ klyn huerkẽ
Om te stellen voor uvv' deur,
Soo suldy u huys vermaren
Door d'heel stadt en door 't heel lañ
En soo suldy voor uvv Waren
|
|
Auteursrechtvrij