Den eerelycken pluck-voghel

[p. 208]

Maeghde-Klachten.

Stemme: Il est temps d'aller aux Champs Brunette.

ICk stondt gister'-avondt ten acht uren

Als ons Tafel was ghedaen,

Voor ons deur en sprack met ons Gheburen

In het schynen van de Maen,

Ick hoorden daer de Vrysters lustigh kouten,

Maer ick en dorft my soo niet verstouten

Om in hunnen Rinck te gaen,

Ick hoorden hun discours van verr' wat aen.

2. 'k Hoorden daer de jonghe Vrysters klaghen

Datter schier gheen Vryers meer

Naer hun komen talen ofte vraghen,

Griet seyd'; 'k quel my daer-in seer,

Cleroken seyd; wat magh daer togh al schuylen?

[p. 209]

 

Het schynt dat de Vryers op ons muylen,

 

An seyd'; 't sou my wel aen-staen,

 

Dat vrye Vrysters mochten vryen gaen,

 

3. Nel seyd', soo haest als my eenen Vryer

 

Groet, en naer syn Hoeyken grypt,

 

Soo set ick myn Back-huys eens soo blyer,

 

'k Neygh soo fraey dat 't Hemde slypt,

 

En Truyken seyd'; ick hebb' nu alle daghen

 

Al myn beste Kleederen ghedraghen,

 

Al doen ick my soo schoon veur

 

'k Blyf even-wel noch sonder Serviteur.

 

4. Lysken seyd'; ick ben soo vol swaer ghepevsen,

 

Want ons Vryers gaen van kant,

 

Veel gaen naer den Legher, veel gaen reysen,

 

Veel gaen trouwen in vremdt Landt;

 

Louwisken seyd'; ô Vrysters 'k weet de reden

[p. 210]

 

Van ons smerten ende swarigheden,

 

Venus is van kouw half doodt,

 

En Cupido loopt met den neers bloots-hoot.

 

5. Grietjen seydt'; wat valt hier veel te segghen

 

Woorden vullen gheenen sack,

 

Laet ons al-te-samen wat uyt-legghen

 

Tot een bonten Pels-Kasack,

 

Laet ons eens gaen aen diën lieven Babbaert

 

Samen schencken eenen bonten Tabbaert,

 

Als het Wicht dan werm sal zyn,

 

Dan sal het ons wel helpen uyt de pyn.

 

6. Carolintjen gaf haer silv'ren yser

 

En 't snoer daer s'haer kap med' bindt,

 

En sy liet ghelyck 't Peerdt van den Keyser

 

't Maentjen vlieghen in den windt,

 

Cleroken gaf twee silvere Pendanten,

[p. 211]

 

En Catoken eenen Kraegh met Kanten,

 

Ienneken en' was niet schrock

 

Want sy gaf eenen wermen Onder-rock.

 

 

 

7. Isabelle packten 't al-te-samen,

 

En sy droegh het naer d'Ouw-mert,

 

Al-waer datelyck veel Koop-liên quamen,

 

Soo dat 't haest vertommelt wert,

 

En doen is sy met al het gelt gheloopen

 

Om by den Peltier daer-voor te koopen

 

Eenen Rock van Pels en Bont

 

Die sy 't naeckt Cupidoken heeft ghejont.

 

 

 

8. Nelleken gaf hem een sacht Slaep-laken

 

Met een Saergie van haer koets,

 

Sy seyd'; ick sal wel met een gheraken,

 

Deckt toch diën lieven Boets;

 

Lys haelden Hout en Mutsaert in haer ermen

[p. 212]

 

Om dat 't Ficltjen hem by 't vier sou wermen,

 

Grietjen schonck hem Brandewyn

 

Om dat 't vervrosen Fieltjen werm sou zyn.

Als Cato vvas vyftigh jaren
Gingh sy eerst met Joosken paren,
En seyd'; hadd' ghy eer ghekomen,
Soo hadd' ick u eer ghenomen.

Gys songh eens voor syn Bruydt

Dit Liedt in een Albaden;

Maer hy wirdt op syn huyt

Met steenen overladen:

Syn Med'maet seyd'; my dunckt

Ghy zyt Amphion nu,

Om dat ghy door uw' stem

De steenen treckt tot u.