Den eerelycken pluck-voghel(1677)–Livinus van der Minnen– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 204] [p. 204] Den eerelycken tweede deel van den eerelycken pluck-voghel, Bestaende in ghenuchghelycke ende kluchtighe Minne-Liedekens. Bloode Jan. Stemme: Wel Joosken bendy de welde moe. ONs Hansken hadd' geiren een fray Vrouw, Maer hy blyft altydt sitten In het hoecksken van de schouw, Den Uyl en kyckt niet uyt Naer syn ghewenschte Bruyt, Den Uyl sit in de Keucken Met d'handen in den sack, Daer gaept hy naer de reucken Van den Bry-pot met gemack. [pagina 205] [p. 205] 2. Daer leeft hy als in Luy-lecker-Landt, Hy wacht tot dat den Voghel Hem van selfs vliegt in den tandt Hy meynt dat hem 't Gebraet Naer loopen sal op straet, Hy meynt te vanghen Visschen In Boter ende Vet, Maer 'k vrees dat hy sal missen Ende visschen achter 't net. 3. Ghy Platsack is 't dat gy haeckt en snaeckt Dat u Vrouw echo antwoort, Spreckt eerst en roept dat 't kraeckt, Want een oprechte Maeght En schenckt niet on-gevraegt, En gheeft niet on-ghebeden En komt niet on ghenoot, Een Maeght die anders dede Waer oprecht maer een Malloot. 4 Wel Hansken seght waerom vreesdeghy, s' En sullen u niet byten Gaeter vryelyck eens by, Gaet spreckt uw Vryster aen Siet oft g'haer aen soudt staen, En vreest voor gheen blauw schenen, En zyt togh niet verveert, Maer gaeter recht op henen, Siet oft s'uwen dienst aenveert. 5. Uw' Vryster sit ginder voor haer deur, [pagina 206] [p. 206] Sy hopt dat ghy soudt komen daerõ doet s'haer soo schoõ veur, s' Is half aen u verkocht, Eer ghy-se hebt besocht, Sy sit daer gansche daghen En wacht met groot verdriet, My dunckt ick hoorse klaghen Dat ghy niet eens uyt en siet. 6. Gaet aen dan versoeckt de lieve Meyt, En biedter maer eens gelt voor, 'k Wedd' dat g'haest gevangẽ zyt; En oft sy u terstondt Geen weder-min en jondt, En wilt u niet bedroeven, Weest vrolyck van ghemoet, 't Is maer om u te proeven Dat uw' Vryster u dit doet. 7. Een Vryster en magh den eersten keer Het Ja-woordt soo niet geven, Want 't en waer geen groote eer, Om soo een fray Fatsoen Moet ghy wat moeyt om doen, Die mindt die moet volherden Al lydt hy wat verdriet. En soo sal 't eens ghewerden Dat noch niet en is gheschiet. Als hier Duc d'Alba was met duysende Kryghs-lieden, Heeft hy door Spiën doen het Vyandts-heyr door-spieden, [pagina 207] [p. 207] De Spiën hoorende van verr' een vremt gheluyt Van Moesel, Veêl, en Bas, van Trommel ende Fluyt: En siende daer van verr' vier Vendels lustigh swieren, En hoorende daer by de droncke Boeren tieren, Soo saghen sy den hoop voor 's Vyandts-legher aen, En riepen stracks allarm, allarm wy moeten slaen, 't Slagh-orden wirdt ghestelt; maer als de Oorloghs-gasten Nu meynden met ghewelt den Vyandt aen te tasten, Soo waren 't maer alleen vier VVaghens met een Bruydt, Op elcken VVaghen stack den blauwen Voor-schoot uyt. De Kryghs-mans souden wel sulck'-eenen Vyandt kussen, Sy losten al-te-mael tot haerder eer' hunn' Bussen; Hier-om vraeght m'in den Krygh aen licht-vervaerde Liên (Ghelyck het spreeck-woordt gaet) hebdy de Bruydt ghesien? Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij