Den eerelycken pluck-voghel

[p. 163]

Lieven is Leven.

Stemme: La Duchesse.

DEn Sy-worm die als in een graf,

Van Syd' en Taf,

Begraven scheen te wesen,

Leght syn doodt wesen,

Met syn doodt-kist af,

Hy vlieght om-hoogh naer s'Hemels gulde Salen,
Wanneêr de Sonne-stralen op hem dalen;

De werme Sonne broeyt den Sy-worm uyt het ey,

Sy gheeft hem 't leven, en de vleughels daer noch by,

O lief ghy zyt myn Sonne-licht,

Ghy doet myn Ziel' her-leven

Door 't gheestigh stralen vau u loddelyck ghesicht.

2. Ick die als in het duyster lagh,

Sien nu den dagh

[p. 164]

 

Door uwe lieve stralen

 

Die op my dalen

 

Met een soet bejagh;

 

Het lieven heeft my 't leven weêr ghegheven,

 

'k Leef door myn Lief, want lieven dat is leven:

 

Als my de liefde van myn Liefste heeft gheraeckt,

 

Heeft sy van eenen romp een levend' mensch gemaeckt,

 

De liefden is het levend' Broodt,

 

Sy doet de Wereldt leven,

 

Die lieft die leeft, die niet en lieft is altydt doodt.

 

3. 't Is liefde die aen ieder gheeft

 

Waer - door hy leeft,

 

O Liefden weerdt verheven,

 

Hy heeft het leven,

 

Die de liefden heeft;

 

Godt is de liefde en het eeuwigh Leven,

 

Die lieft, sal Godt het eeuwigh Leven gheven,

[p. 165]

 

O Liefste laet ons dan met eenen nieuwen gheest

 

Godt en malkanderen beminnen om het meest,

 

Op dat wy hier in desen tydt,

 

En naermaels in den Hemel

 

Te - samen moghen leven in - der eeuwigheydt.

Ghelyck de Liefde Godts gheeft aen de Ziel' het leven,

Soo moet de min van Man en Vrouw

Verbonden door de echte Trouw

Aen 't Lichaem van den Mensch het tyd'lyck leven gheven.