| |
'T Bieken op de Bloem.
Stemme: La Silvie. (oft) Ick drinck den nieuwen Most. Den Bruydegom singht.
'k SAgh lest met groot vermaeck
Ick sagh een dinck en loegh'er hert'lyck om,
Ick sagh een Bieken sitten op een Bloem,
Het kustens' als syn Bruyt,
Het sogher soetjens soeten Honingh uyt,
| |
| |
En 't Roosken bleef noch jent,
De Bloem bleef on-gheschent.
2. Myn traentjens bersten uyt,
'k Wou dat myn Bruyt tot haren Bruydegom
Soo jonstigh waer ghelyck die lieve Blom,
En haren [...]enen voor my,
3. En ben ick niet een bie,
O liefste Lief weest ghy oock als een Blom,
Nemt my, ô Nymph' voor uwen Bruydegom,
Gheeft my uw' rechte handt,
Schenckt my u trouw, ô schoonste Bloem van 't Landt,
Ey maeckt myn' jonghe jeught
In eer' en deught verheught.
| |
De bruydt antwoordt.
DE Blom, de vrucht, de vreugt
Hebb' ick ô Bruydegom voor u alleen
| |
| |
Voor u gaen sparen, en voor anders gheen,
Die ick myn Bloem en wederliefde bie,
Op dat u vriendtschap doet.
Gheniet de Bloem soo langh van u ghevryt,
Om dat g'een Bieken sonder anghel zyt,
Al dat ghy peyst, al dat ghy seght en doet,
Ghy steckt vol soetheydt,
't Is vreught die m'in u siet.
3. Van sulck-een goeden lot
Danck ick den goeden Godt,
Den welcken my soo goeden Bruygom gheeft,
En my onweerdigh soo voor-komen heeft,
Van benedictien van soetigheyt,
Hier, en hier-naermaels by.
| |
| |
'k Vondt onlanghs eens myn Nymph heel soetjens slapen leg ghen,
Sy sliep ghelyck een Roos' wanneêr ick seyd' aldus:
Men kan de minn' met recht nu blindt te wesen seg ghen,
Myn Lief en sagh my niet, en ick stal eenen Kus,
Ick stal heel dieffelyck een Kussjen van haer Wanghen;
Maer is 't dat ick hier door de soete Bloem vergram,
'k Sal restituti' doen, komt wilt het weêr ontfanghen,
'k Sal u vier dobbel meer weêr-gheven dat ick nam.
|
|