Den eerelycken pluck-voghel

(1677)–Livinus van der Minnen– rechtenstatus



[pagina 86]
Minne-Gheraedtsel. Stemme: La Nouvelle Bouré. LIef wat is dat te segghen, Dat myn hert, noch oogh en rust, Al gaen ick my hier legghen Op een bedd' naer mynen lust. Dat den sachten dons der Swanen My schynt herder als een bert, Dat myn ooghen storten tranen, En myn hert berst van de smert. 2. 'k Gaen met 't hooft neer-ghebôghen, Wat mag 't zyn dat my soo pynt, Myn ziel is uyt-ghevlôghen, En myn lichaem dat verdwynt, 'k En verstaen niet die my sprekẽ, Ick en weet niet wat ick doen, Myn hert van pyn schynt te breken, Ick vergaen in mynen schoen. 3 Niemandt heeft my gheslagen, En nochtans ick sterve schier, 'k Moet een torment verdraghen, En men doet my niet een sier; Tusschen my, en myn Florinde Light verholen dit secreet, 't G'raetsel gheef ick myn Beminde, Maer ick vrees dat sy het weet.
[pagina 87]
Ghy vraeght wat d'oorsaeck is, waerom dat ick magh wesen, Soo bleeck aen mynen mondt? Me-Ioufvrouw heb' ick niet aen u gheklaeght voor desen Hoe ick in vlammen stondt, Myn doodts en bleeck ghelaet ghetuyght u dat myn segghen, Maer al te seker was; Want waer is 't dat men togh het felste vier siet legghen Als onder 't bleeckste as.