Den eerelycken pluck-voghel

Spieghel der liefde.

Stemme: Réjoüissons nous Iris, &c.

WAt wildy uw soet ghelaet

Voor eenen Spieghel houwen,

En sien hoe schoon dat staet,

Uw' oogh die 't al te boven gaet,

Wildy uw' schoonigheyt ô soete Nymph' aenschouwen,

Laet my den Spiegel zyn’ daer ghy in spiegelt uw aen-schyn.

2. Slaet op uwen Minnaers hert'

De stralen van uw' ooghen,

Beschynt' my met uw licht,

Thoont my een vrindelyck ghesicht,

Mynchert sal uwen glans, in soo veel spieghels tooghen,

Als daer in wonden zyn’ gheschoten door uw soet aen-schyn.

[p. 59]

 

3. Maer ghy seght dat 't fabels zyn,

 

Dat ick verdwyn van smerte,

 

En dat ghy niet en weet

 

Van 't vier, het welck myn mergh op eet:

 

Ach soo ghy loochent 't vier, het welck verteirt myn herte,

 

Gh'en kent de blixems niet’ die ghy uyt uw' twee oogen schiet.

Een Ghelas, schonck een Ghelas, aen een Ghelas,
Gheraedt eens Vrinden wat het was.