Den eerelycken pluck-voghel

Den Vryer pryst de Schoonheydt van syn' Vryster.

Stemme: Helas! je suis abandonné.

ALs ick u ô schoon Maeght bekyck,

Doet ghy myn hert' in liefde schier beswycken,

By wie sal ick u verghelycken,

Die noyt en sagh in schoonheydt uws ghelyck?

Als 't Sonne-licht’ Straelt uw ghesicht,

Uw' Borsten zyn’ Veel soeter als den Wyn,

Uw' ooghen glinsteren als Diamanten,

Uw' jeught die bloeyt,

[p. 43]

 

Ghelyck de reuckbaer planten,

 

Van den dauw besproeyt,

 

2. Ghy zyt soo schoon als eenen Hof,

 

Verciert met al-der-hande schoone Bloemen,

 

Daer m'u de schoonste van moet noemen,

 

Uw' bloem verdient den meesten roem en lof,

 

Uw' alder-liefselyckste tael

 

Beschaemt in sanck den soeten Nachtegael,

 

Uw' lieve lipkens druppen Maeghden-honinck,

 

Ghy zyt een Vrouw,

 

Soo schoon als eenen Koninck

 

Voor sich wenschen souw.

 

3. Apelles die subtiele ziel'

 

Heeft eertydts uyt-gheschildert een Adonie

 

Met sulck'-een lieffelycke tronie,

 

Dat elck het Beldt voor een Mirakel hiel;

[p. 44]

 

Maer in dat Beldt ghebrack een saeck',

 

Te weten 't leven met de soete spraeck',

 

Maer Godt heeft u ô Maeght meer glans ghegheven,

 

Want in uw Belt

 

Heeft hy het jeughdigh leven,

 

En de ziel' ghestelt.

 

4. Te recht is 't teecken van de Maeght

 

Ghestelt in den Zodiacus der Sonnen,

 

Den Hemel moet m'aen Maeghden jonnen,

 

d'Aerd' is onweerdigh dat-se Maeghden draeght,

 

Ghy zyt het weerdigh weerde Maeght,

 

Dat u den Hemel jonst' en liefde draeght,

 

En ick sal oock uyt heel myn hert' en sinnen

 

Nacht ende dagh,

 

U dienen en beminnen,

 

Soo ick best vermagh.

 

5. Schoon Maeght soo ghy my weder mindt,

[p. 45]

 

Soo sal u lieffelyck en aerdigh wesen,

 

Noch eens soo minnelycker wesen:

 

Wel-aen dan weest tot weder-min ghefint,

 

De liefden is der Maeghden-Kroon,

 

De liefde maeckt schoon' Maegden noch soo schoon,

 

Maer sonder liefden sal de schoonheydt sterven,

 

Een schoone Maeght

 

Sal slenschen en bederven,

 

Die gheen' liefd' en draeght.

Tot myn vryster.

De Vrysters dansten lest in 't ronde handt aen handt,
Maer ghy waert in den Rinck, ghelyck den Diamant.