C.C.S. Crone. Kroniek van een Utrechtse schrijver

[p. 91]

De werkwijze van Crone

De losse gegevens uit het kasregister herschreef Crone tot een doorlopend verhaal. Hij laste ze aan elkaar, zocht naar verbindingen en stileerde het ruw genoteerde materiaal. Voor Het feestelijke leven had hij daarvoor vier schoolschriften nodig. Duidelijk zal zijn dat veel van wat hij in tweede instantie schreef nog afviel. Er zijn veel doorhalingen, verbeteringen en gedeelten die nooit in het definitieve verhaal terecht kwamen. Hier afgedrukt zijn drie stadia van de eerste alinea. Als eerste volgt het scenario van Het feestelijke leven. Wanneer Crone over voldoende aantekeningen beschikte, maakte hij achterin het kasregister een kort draaiboek met de belangrijkste gebeurtenissen. De cijfers in de eerste kolom verwijzen naar de bladzijden in het kasregister, in de tweede staan de nummers van de ingeplakte notities.

[p. 92]

[p. 93]

Scenario:	blz.	nr.
Beschrijving van draaiorgel in de straat.	1	531
Weer naar buiten. Er is zon. Hij herinnert zich de verlovingstijd.	2	540
Weer naar ongezellig huis. 's Middags in de tuin op keukenstoel herinnert hij zich het blijde uit zijn jeugd.	6	7
Het wordt donker. De eenzaamheid van het huis overvalt hem weer.	22	792
Hij herinnert zich de droevige gebeurtenissen uit zijn jeugd.	23	609
Vervolgens herinnert hij zich zijn huwelijksdag, de wittebroodsweken, het huwelijksleven, de eerste jeugd van hun kind.	42	836
Hij herinnert zich bijzonderheden over zijn kind (Sinterklaas- en Kerstfeest enz.)	47	195
Zijn ontslag herrinert hij zich.	59	814
Hoe daarna het huwelijksleven was.	75	679
De Kermis en de dood van hun kind.	79	ongenummerd.
De kanker, bloemenidylle en dood van zijn vrouw.	88	621
Zijn eenzaamheid en wroeging. Reminiscensies.	107	198

[p. 94]

[p. 95]

6 531	Eerste (?) zin van het boek: Een (oude??) man kwam op de drempel van zijn huisdeur staan om het draaorgel beter te hooren. Dán de ontdekking van het openhangende vest (Zie stof...) Rust daardoor weg. Wandeling in het park. Het bankje daar. De herinnering. Het carillon (Zie slot...).
6 481	Het draaiorgel in de straat. Een gebochelde oude man komt op de drempel staan. (Zijn vest hangt open) Dat is hij. Dan herinnert hij zich haar enthousiasme over draaiorgelmuziek (en draaiorgel in de sneeuw). Als de orgelmuziek in de verte wegklinkt, ziet hij dat zijn vest openhangt.
6? 590	Op het draaiorgel staat een Italiaansch (arcadisch) landschap geschilderd. Kinderen dansen rond het draaiorgel (in de paardenpoep).
6 828	Een slagersjongen, die langzaam rond het draaiorgel fietste.
6 604	Na de draaiorgelmuziek in de lentezon en (voorjaars)bloesem (aan 't begin, eind van het boek?) Terug in huis om zijn jas te halen, is alles daar zoo triestig. Daarom naar buiten.

[p. 96]

[p. 97]

I

EEN man kwam op de drempel van zijn huisdeur staan om het draaiorgel beter te hooren. Hij zag, hoe de kinderen van de scholen aan het Domplein en Achter Sint Pieter door de muziek waren aangelokt, maar werd opgeschrikt door den orgelman met het centenbakje. Toen hij naar zijn vestzak tastte, merkte hij, dat hij pas half was aangekleed. Het draaiorgel reed al verder. Hij hoorde het gefluit van een slagersjongen, die plotseling haast had. Zijn huis leek hem opeens veel triestiger en hij maakte zich klaar voor een wandeling.

In het Hieronymusplantsoen wees alles erop, dat het lente werd. Hij dacht aan het landschap, dat op het draaiorgel geschilderd stond. Daarna ging hij langs Lepelenburg en Servaasbolwerk naar Manenborch. Hij voelde zijn ulster als een stuk winter, waarin hij gevangen was. Het klokkenspel van de Klaastoren klonk vreemd door de morgennevel heen. Het werd al zonniger.