Verzen

[p. 51]

[Thans neemt een wilde golf mij immer op]

Thans neemt een wilde golf mij immer op
haar breede rythmen, die het leven dragen,
en ik zing met een luidren harteklop
wijl schoonheid rijst, vol nieuwgeboren dagen.

Die golf is gansch een zee... en wijdscher deining,
van baar op baar, klotsend het hart mij stuk,
doet àl mijn liedren vloeien in 't Geluk
dat mij omklimt, met nooit-gekende lijning.

En ik, ik voel mij met u medestroomen,
o zang, zingend den wondren, diepen zin
van God en 't Schoone kust mijn hersens in,

met waarheid steeds, bazuinend zijne droomen
op 't helle-klinkend leven, waar ik zacht,
steeds hoog en hooger, golf naar 's Hemelspracht.