Kriekende Kriekske

De erste lokkemetief.

Nou, 'k heb 'em gezien, heur! de lokkemetief;
Nog vuul ik de griesel er van deur mien lief.
Zoo'n monster - dâ mein ik - zoo'n aoklig masjien
Is nooit ien 'et derp op 'en karmis gezien.
Nee, liever nog zie ik, al kost 'et ook meer,
Een zeemarremin, drommeldaoris of beer!

We stoengen van mergen bij 't wachthuus aon 't hek,
Onze erbeier Jan en dan ik, zei de gek.
‘Pas op! (riep de wachtbaos) meteen kumt ie 'r aon,
Al is ie nog wel 'en kartier hier van daon!’
En krek dat ie 't zeit, loer ik efkes op zij -

[p. 120]

 

Verrechtig, daor kwiem ie al dichter naobij,

 

En, aorigheid was 'et te zien ien de vert,

 

Hoe dichter ie bij kwiem, hoe grooter ie werd.

 

Hie dampte uut zien piep witte rookwolken uut,

 

En gromde toezoers: uut er vuut! uut er vuut!

 

'k Kiek um - der was niks, gene kraoi, op den weg.

 

‘Rij deur maor!’ zoo roep ik; en mét dâ 'k 'et zeg,

 

Daor gêft ie 'en schrauw, dâ verdekselde ding,

 

Dâ 'k meinde, dâ heuren en zien me verging.

 

Hè! rrrt! wâ geraos! 'k docht de grond zakt ieneen!

 

'k Zag 'n schiemring veur de oogen - ik rilde ien de leên -

 

Den boom griepte ik vast: 't was precies of 'en douw,

 

Dien 'k vuulde en nie zag, mien veuruut stooten wou!

 

En veur dâ 'k weer aojem kos haolen, verdord,

 

En veur 'k 'em goed zien kos - daor was ie al vort! -

 

Het erst wâ 'k toen zei, was: Hei! leefde nog, Jan?

 

Jao! (zeit ie) maor jong, vralterierd bin 'k er van! -

 

Ik ook! (zei ik) jong, 't kan zoowaor ien de hel

 

Nie slimmer spektaoklen, geleufde dâ wel? -

 

'k Geleuf 't! (zeit ie) 'k Heb er den duuvel zien staon,

 

Zoo'n zwarte sinjeur, en 'et vuur porde ie aon! -

 

- Zeg duuvel of weerwolf, 't is krek en allins;

 

Went dâ houw ik vol, Jan: ik zet 'et 'en mins

 

Um zóó zonder peerd, zonder toom, zonder zweep

 

Zoo'n waogen te sturen! - Zeg, vat je de kneep?...