Kriekende Kriekske

[p. 76]

Een begraofenisstoet.

Wâ soms bij 'en begraofnisstoet

Strijdt tegen mien gemoed?

't Is die gemaokte staotigheid

Die krek duut of ze schreit;

Die rouw die uut 'et hart nie welt,

Maor wordt gehuurd veur geld;

't Is die betaolde leste klank

Bij 't stille graf - die dank

Veur de eer den doojen aongedaon...

Och, God! wâ hêt ie 'r aon!