Kriekende Kriekske(1894)–Bernhard van Meurs– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende [pagina 55] [p. 55] Een aokelige uutkomst. De zwarte Mie lag rustig Op 't lange-veeren bed; Het staon viel haor wâ lastig, Zoo dik was ze en zoo vet. Goed eten, drinken, slaopen - Ze dee niks meer as dàt, En liet heur zusters zurgen Veur 't melk- en bottervat. Ze wreef heur witte tanden Tevrejen op elkaor; Heur groote, zwarte kiekers Staroogden mooi en klaor. Ze droomde van de lente Die al gekommen was, En van de gruune weies Bedekt met mollig gras. Daor zal ze straks ien hupplen Met kelfkes vrij en blij, Dan zal haor lieflik koestren Het zunneke van Mey. Dan zal ze 't rammlen heuren Van de emmers blank geschuurd, En 't gonzen van 'et bietje Dat uut de bluumkes puurt. [pagina 56] [p. 56] Dan zal ze zich gaon spieglen En baojen ien den vliet, En zich ien slaop doen zingen Deur 't kwaokend kikkerlied. Zoo lei ze op 't strooi te droomen. Toen sprong ze op ens umhoog, En loeide van verlangen - Ze kreeg iets goeds ien 't oog: De staldeur wier geopend... Wâ dit veur uutkomst gaf? Een Jood bracht Mie naor 't slachthuus En snee den hals heur af. Vorige Volgende
Auteursrecht onbekend Auteursrecht onbekend Auteursrecht onbekend
Auteursrecht onbekend
Auteursrecht onbekend