Kriekende Kriekske

Een minsenhart duut soms zoo raor!

'k Heb iets ien mien wâ 'k nie verklaor:

Ik wil 'en ding vandaog

Dolgraog;

En hê 'k 'et, dan zal binnen 't jaor

Dâ ding zoo zuutjes aon

Mien hart gaon tegenstaon.

Een minsenhart duut soms zoo raor!

Ens wou 'k dolgraog 'en vlukske haor -

Te zeggen hoef ik nie

Van wie -

Zij gaf 'et mien; ik lei 't, zoo waor,

Op 't hart. Was dâ nie gek,

Zoo'n ding hier op die plek?...

Een minsenhart duut soms zoo raor!

Maor kiek! 'en half jaor zin we 'en paor,

En 't vlukske leit verbrand

Op 't land.

Ien de aovendpap viend ik van haor

Één haor...ik brom: ‘foei wief!’

En 't hart dreit m'um ien 't lief.

Een minsenhart duut soms zoo raor!