Kriekende Kriekske

[p. 16]

Grootvao's verjaordag.

‘Grootvao is jaorig! Hoerao, hoerao!

Lang zal ie leven ien gloriao!’ -

Maoken de blaog' 'et vandaog niet te bont,
Zingend te springen de kaomer ien 't rond?
Toch nie! went grootvao duut zelvers 'en sprong
T'rug ien zien leven: hie vuult zich weer jong,
Lacht dat ie schaotert, hêt pret ien de pret,
Gooit bij 't ‘hoerao!’ naor den zolder zien pet. -
Iellek kiend dankt ie, dâ mooi hum bestak:
Piet veur de piep en de deus met tabak;
Jan veur den heilwuns, geschreven met zwier,
Zonder den Meister, op sierlik pampier;
Mie veur de pluummuts, deur haor, as ze zeit,
Eiges op school bij de Zusters gebreid. -
Jao! hie hêt schik, went hie haolt met 'en lach
De ouwe harmoniekao weer veur den dag.
Klappende henjes begroeten 't masjien;
't Giegelt en fluustert: nou zulde is wâ zien!
Gauw alle stoelen en taofel aon kant! -
Grootvao ransjiert kleine Mie bij de hand
Tegen zich over, Jan hier, en Piet daor:
‘Ielk van ons vieren beteikent 'en paor;
Nou zâ 'k prebieren of ik, ouwe man,
't Kunstje van 't dansen op karmis nog kan.’
Stil! daor begint de muziek. Akkuraot
Speult, zingt en springt ie, geliek op de maot:

‘An plas!

Flink ien de pas:

Eén twee drie - Piet Jan Mie

Piet Jan Mie - Eén twee drie

Mie Jan Piet - Wiede wiede wiet!

[p. 17]

 

Nou veur Piet - Balansee!

 

En veur Jan - Avan dee!

 

En veur Mie - Kavaljee!

 

Een twee!

 

Nou veur Piet en veur Jan

 

An avan!

 

En veur Jan en veur Piet

 

La visiet!

 

En veur Mie Vies a vie!

 

Nou veur Piet en veur Mie en veur Jan

 

Balansee! An avan!

 

En veur Jan en veur Piet en veur Mie

 

Avan dee! Vies a vie!

 

En veur Mie en veur Jan en veur Piet

 

Sjorslewiet!’

 

 

 

Ien den leunstoel viel grootvao kortaojemig neer,

 

Ook de kienders die kosten van 't lachen nie meer.