Het eensaem tortel-duyfken rustende op den aenghenaemen rooselaer gheplant in't hemels lust-hofken

[p. 156]

Een ander Liedeken, ofte saemen-spraecke tusschen Godt en de Siel.

Stemme: Ick wil mijnen wel-beminden.

De Siel.

ALs ick u aen 't Cruys sien hangen,
Soeten Jesu! voor mijn schult,
Wensche met seer groot verlangen,
Dat in my oock wiert vervult
Om u liefden hier te sterven
Naer den geest, en de natuer,
Maer als ick den troost moet derven,
Valt het lijden my heel suer.

Godt.

Wilt, ô Siel! U niet bedroeven,

Al ontreck ick hier den smaeck,
't Is om beter te beproeven
Oft ghy my soeckt, oft vermaeck.
Dat wel gaet in Jubilati',

[p. 157]

 

Als'er voor-valt geenen strijt,

 

Acht ick niet de tribulati',

 

Geeft te kennen wat gy sijt.

 

De Siel.

 

Moet ick dan, ô Heer! verdraegen

 

Vrolijck hier den tegenspoet?

 

Godt.

 

Hoart, mijn Bruydt: soo ghy wilt klaegen,

 

Komt tot my, die u behoet,

 

Ick hou open noch vyf wonden,

 

Sluyt daer in al uwe smert,

 

Salich is hy, die gevonden

 

Heeft den in-ganck van mijn hert.

FINIS.