Het eensaem tortel-duyfken rustende op den aenghenaemen rooselaer gheplant in't hemels lust-hofken(1694)–Catharina van der Meulen– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 131] [p. 131] Liedeken, van een rouwighe Siele, die naer de sonden wederom tot Godt komt. Stemme: O valsche Vrouw. (ofte) Staet Beckxken, staet. O Jesu soet! Wilt niet verstooten een rouwigh gemoet, Ontfanght de traenen van u creatuer, Die dese uer Met treurigheydt beweent haer sonden groot, Daer Godt aen 't Cruys voor stierf de bitter doot. Ick heb misdaen, Maer sal met David, en Manasses gaen Naer de Piscine van u wonden root [I]n mijnen noot; [L]aet het Water, en Bloedt, dat uyt u zy [G]eloopen is, toch sijn een badt voor my. Siet hier nu aen [...]et Magdalena, en den Publicaen, [pagina 132] [p. 132] Die vraeght genaede door u dierbaer Bloedt, En valt te voet, Als 't sondigh Ninive u Majesteyt, Versoeckende, ô Heer! bermhertigheydt. Ach! dat ick noyt Mijn Siele door de sonden had' gedoyt, Oft die on-trocken van u liefde soet, O eeuwigh goet! Want u te derven, sal de meeste pijn Hier naer-maels aen al de verdoemde sijn. Komt nu met my! Die hebt geleeft in dese slavernij, En overtredt soo dickwils het gebodt Van uwen Godt; Komt, komt, dat u de vrees niet weder hout, Maer in sijn Heyligh lijden hier betrout. FINIS. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij