|
| |
| |
| |
Liedeken, voor den Feest-dagh van den Heyligen Vader Dominicus.
Stemme: Siet wie in s'Wereldts minne.
VVIe kan ten vollen prijsen,
En uwe deught aen-wijsen,
Van den Heer gebenedijdt?
Om d'aerden te verlichten,
Met d'Oorden die, gy stichten,
Dat de Wereldt heeft herstelt.
Van Christus hier gheleden
| |
| |
En heeft het Vlees bestreden,
Dat den geest veel stricken leyt.
Sijn wonderlijcke wercken
Quam 't Rooms g'loof verstercken,
Want hy 't bedrogh ontdeckt
Dees Ketterij moest wijcken,
En sijnen Boeck doet blijcken
On-gehindert in het vier.
Veel Ketters, die hy leerde,
En broghtse tot Godts Kerck,
Als in een waerachtig' Arck,
Die nimmermeer sal sincken,
Soo Christus heeft geseyt,
Het Schip kan niet verdrincken,
| |
| |
Dat op Godt geanckert leyt.
Kreegh voor dry dooden 't leven,
Die 't herte noyt versaeden,
Dat Godt op-recht bemint,
Maer soeckt hier te versmaeden,
Al wat tot verheffingh dient.
Als hy quam voor de steden,
Heeft aen den Heer gebeden:
Om het quaet, dat g'in my siet.
Wie sal konnen uyt-spreken
Sijn diep oodtmoedigheydt,
Waer door, soo 't is gebleken,
Hy dry Bisdommen ontseyt?
| |
| |
Met Godt, als wordt bevonden,
Want 't lichaem boven d'erdt
Omhoogh op-getogen werdt,
Den geest hier heeft gesmaeckt
Die alleen 't gemoet vermaeckt.
Godts liefde doet hem blaecken,
En naer den Schepper haecken
Die de Lauwer-croone sent
Verstant, wil, en memori'
Voor den Throon van Jesus sweeft.
Houdt nu in u ghedachten,
| |
| |
Door den geest Godts in-gheset,
En wilt, als wy verscheyden
Hier uyt dit traenen dal,
FINIS.
|
|
Auteursrechtvrij