Het eensaem tortel-duyfken rustende op den aenghenaemen rooselaer gheplant in't hemels lust-hofken
(1694)–Catharina van der Meulen–
Auteursrechtvrij
[pagina 40]
| |
Als men u naer de Wet besnijde sach
Uyt groote liefde voor den Mensch?
Ach! wilt voldoen, ô Heer! aen mijnen wensch,
Maeckt my deelachtigh van de bitter smert,
Een laet het daelen op ons sondigh hert.
Een traentjen maer alleen
Van u droevigh geween
Kost voor al 'swereldts sonden hier voldoen,
Maer presenteert u Bloedt tot het rantsoen
Van u Vaders rechtveerdigheyt,
Die nu verkeert is in bermhertigheyt,
Den peys, waer naer dat men lanck heeft gehaeckt,
Wordt tusschen Hemel en Aerden gemaeckt.
Komt, komt nu sondaer groot,
Het Kint neemt wech de doodt,
Die Adam op de wereldt heeft gebracht,
Den dach die is verschenen in den nacht,
Komt vraeght genaeden door dit Bloet,
| |
[pagina 41]
| |
En valt hier met een rouwich hert te voet
Dees alder-minnelijckste Majesteyt,
Die met verlanghen u by hem verbeyt.
FINIS. |
|