Het eensaem tortel-duyfken rustende op den aenghenaemen rooselaer gheplant in't hemels lust-hofken

Liedeken voor den selven Feest-dach.

Stemme: Laet ons gaen om te besoecken het kleyn Kintjen soet van aert.

SIet den Heer is nu geboren
Als een teer onnosel Lam,
Uyt den Koninck Davids Stam,       Bis.
Soo de Enghelen verconden

[p. 37]

 

Hier met vreughden overgroot,

 

Het Kint sal, dat is ghevonden,

 

Ons verlossen van de doodt.       Bis.

 

Hy wordt naer de Wet besneden,

 

En geeft ons door liefde soet,

 

Nu sijn heyligh dierbaer Bloedt,       Bis.

 

Wilt ô menschen! die aen-veerden,

 

Laet het daelen op u hert,

 

Want in Hemel, ofte Aerden

 

Niet en is van meerder weert.       Bis.

 

Komt, dan sondaer, met betrouwen,

 

Al sijn u misdaeden groot,

 

Tot dit Kint, 't leyt naeckt, en bloot.       Bis.

 

Eyst het water der ghenaeden,

 

Suyvert uwe Siele daer,

 

'tSal u met sijn Bloedt versaeden

 

In dit saligh nieuwe Jaer.       Bis.

FINIS.