Den Aenghenaemen rooselaer geplant in den hof van den heylighen vader Dominicus
(1707)–Catharina van der Meulen–
Auteursrechtvrij
[pagina 196]
| |
Op de voorgaende Stemme:
Christus.
SIet eens al die hier passeren
Mijne smeert en pijne groot,
Ick laet my voor u verneren
Nu tot in de bitter doot,
Mensch ghedenckt of wel u lijden
Aen het myne is ghelijck,
Dat ick lijd' om met verblijden
U te brenghen in mijn rijck.
De Ziele.
Ick en derf u niet aenschouwen
Soeten Jesus. want het sijn
Myne sonden die u houwen
Aen het Cruys ghehecht vol pijn,
| |
[pagina 197]
| |
Ick heb u ghecroont, ô Heere!
Ick ben die u heeft ghewont
In u heyligh lichaem teere,
En ghelastert t'allen stont.
Christus.
Slaet, ô ziele! nu u ooghen
Op u sonden en mijn smert
Met een treurigh mede-dooghen
Uyt het diepste van nu hert,
'k Sal u schult niet meer ghedencken,
Maer voor traenen geven bloet,
En u al mijn lijden schencken
Tot voldoeningh van u boet.
De Ziele.
Met een hert bekleet vol rouwen
Val ick Heer u dan te voet,
En versoeck met vast betrouwen
Nu ghenaeden door u bloet,
| |
[pagina 198]
| |
Wilt myn ziel hier mede laeven
Die is oorsaeck van de smert,
En ontfanght van uwe slaeven
Een heel verootmoedight hert.
Christus.
Weest ghetroost ô uyt-verkoren!
'k Reck voor u dees ermen uyt,
En versoen des Vaders thoren,
Ick sal u voor mijne Bruyt,
In 't Gheloof, Hoop, Liefde trouwen,
Maer in alle uwe pijn
Wilt my in dit Cruys aenschouwen,
Waer door ghy sult saligh sijn.
FINIS. |
|