Den Aenghenaemen rooselaer geplant in den hof van den heylighen vader Dominicus
(1707)–Catharina van der Meulen–
AuteursrechtvrijStemme: Van het Balet van Mechelen.
Bruydegom.
SIet Bruyt ick kome in den hof, daer gy tot mijnen lof,
U vlijtigh maeckt bereyt, om in der eeuwigheyt
Te singen die in 'shemels woon, gelijk de Engels schoon,
Als ghy voor mijn aenschijn, sult onvermiddelt zijn.
Bruyt.
O alderliefsten Bruydegom! wie ben ick daer gy om
In dees warand' vertoont, en met u selven loont
Den kleynen dienst, die ick aenveert hier hebbe op der aert,
Waer toe my uwen geest seer soet beroerden eerst?
| |
[pagina 65]
| |
Bruydegom.
Die mijne schichten laet ingaen dan sonder tegenstaen
Diep penitreeren 't hert, dat vlammende oock wert
Van mijne teere suyver min, die ick ontsteck daer in
En worden triumphant door dien soeten brant.
Bruyt.
Ach! wat een aengenaem vermaeck, vind' ick in u aenspraeck?
O minnelijcken Heer! oft ghy noyt scheyden meer
Van my uyt desen blom-hof hier, vol alderley plesier,
Daer u ghenaeden vloeyt en die geheel besproeyt.
Bruydegom.
Gheeft uwe liefde dan alleen aen my en anders geen,
Soo sullen wy ghemeyn drincken uyt dees fonteyn
Het levend' water, dat 't gemoet naer my hier quelen doet,
Wanneer oock mijnen wensch te zyn by den mensch.
EYNDE. |
|