Den Aenghenaemen rooselaer geplant in den hof van den heylighen vader Dominicus
(1707)–Catharina van der Meulen–
Auteursrechtvrij
[pagina 21]
| |
Stemme: n'En diepen put is 'swerelts zee.VEreenight u, ô mijn ghemoet!
Met d'eeuwigh-duerent ongeschapen goet
Om oock te bereyden 's Hemels woon,
Voor die hem sullen volgen naer,
Op den hooghen bergh van Calvaer,
En blijven vast aen 't Cruys gehecht,
Waer door dat wy verkrijgen tot de glori' recht.
Acht geene gunst der menschen nu,
Heer Jesus sal in't Rijck verheffen u,
Dat sonder ent is, oft begin
Uyt sijn ongronderelijcke min;
De Croon heeft hy ons toe-gheseyt,
Naer dit leven van Rechtveerdigheyt;
En hier sal worden u gejont,
Den voorsmaeck noch der saligheyt in uwen gront:
| |
[pagina 22]
| |
Wanneer men vlijtigh ambrasseert
Door desen soeten troost, dat ons verneert:
Want de natuer versterkingh heeft,
Soo den geest niet anders aen en kleeft,
Als het volbrenhen van Godts wil,
Die geresigneert in 't Hofken stil,
Hem maeckten met sijn bloedigh sweet,
Tot des verraders kus van Judas toen bereet.
Tracht dan, gelijck doet uwen Heer,
t' Abandonneren alle 's werelt eer;
Siet lancks de beke van Cedron,
Trecken sy de goddelijcke Son,
Die eerst naer Annas is ghebrocht,
En van sijne leeringh ondersocht,
Waer eene slave tot affront
Geeft den kinneback-slagh seer vreet aen Christus mont.
Gaet voorder noch met 't Jodts ghespuys,
Om te bespeuren in Cayphas huys,
| |
[pagina 23]
| |
Al het verborghen lijden daer,
Van den Heere, 't gene was soo swaer;
Dat niemant sal wesen bekent,
Voor den lesten dagh des Oordeels ent:
En wilt versaemen uwe smert
Nu met de sijne, door een onderworpen hert.
EYNDE. |
|