Den Aenghenaemen rooselaer geplant in den hof van den heylighen vader Dominicus
(1707)–Catharina van der Meulen–
Auteursrechtvrij
[pagina 9]
| |
Op de selve stemme.Siet hier nu een schoone plant,
't Zijn vijf Roosen, die wel passen
En heel blinckende staen wassen
In het Hemels Vaderlant,
Daer sy noyt sullen verflenschen:
Maer behouden haeren glans,
Waer van, Moeder, ick naer wenschen
Voor u maeck den derden Crans.
| |
Het eerste glorieus Misterie. De Verrijssenisse Christi.Als ick sien victorieus
Jesus van de doodt verresen,
Om in ons sijn Godd'lijck wesen
Eens te stellen glorieus,
| |
[pagina 10]
| |
Doet dees Roose my versaecken
Eer, wellusten, 's werelts goet,
En door liefden alleen haecken
Naer den Schepper mijn ghemoet.
| |
Het tweede glorieus Misterie. De hemelvaert Christi.'k Min dees tweede Roose, om
Dat ick sien naer 't bitter Lijden
Christus gaen in het verblijden,
Die van hier ten Hemel klom.
Dit gheeft my seer groot behaeghen,
Desen geur die doet mijn hert
Daer ghestaedigh henen jaeghen,
Als ick 't Rijck ghedachtigh wert.
| |
Het derde glorieus Misterie. De seyndinghe des H. Gheests.Siet de derde Roose brenght
In my overgroot verlanghen,
| |
[pagina 11]
| |
Om den Heyl'ghen Gheest t'ontfanghen,
Die sijn seven gaven schenckt:
Hy wort van den Heer ghesonden
Aen al die in eenigheyt
Door de liefde heel verslonden
Hem haer hert hebben bereyt.
| |
Het vierde glorieus Misterie. De opvoeringe van Maria.Tot het vierde Roosken hier
Ben ick nu met vreught ghekomen,
Daer Maria op-ghenomen
Is door Goddelijck bestier
Boven al de Engels Chooren,
En gheheel het Hemels Hof,
Die hun stemmen laten hooren
Om te singhen haeren lof.
| |
Het vijfde glorieus Misterie. De Crooninge van Maria.d'Heylighe Dryvuldigheyt
Komt de vijfde Roos vertoonen,
| |
[pagina 12]
| |
Die haer Koninginne Croonen
Met seer groote Majesteyt.
Ach! Oft ghy uyt mijn ghedachten,
Weerde Maghet, noyt en waert,
Om u voorspraeck te verwachten
In den Hemel en op d'aert.
Wilt, ô menschen! Wie ghy zijt
Met het Crans-Ghebedt vereeren
Nu de Moeder van den Heere,
Op dat sy u oock bevrijt
Voor de listen en de laeghen,
Die hier stelt het helsch serpent,
En dit verr' van ons verjaeghen,
Nu, en in het leste ent.
EYNDE. |
|