Den Aenghenaemen rooselaer geplant in den hof van den heylighen vader Dominicus
(1707)–Catharina van der Meulen–
Auteursrechtvrij
[Folio A2r]
| |
[Folio A2v]
| |
Die in het bloeysel staen, iae in den meesten fleur,
En jeder gheeft daer van den alder-soetsten geur,
In gheleertheyt en deught, soo siet-mender uyt schijnen,
Als oock die brenghen voort seer kostelijcke Mijnen,
Waer mede 't Hemels Hof sal wesen eens verçiert,
Als haer victorie sal worden daer gheviert.
Niet van een Stadt, oft Rijck, oft Indiaensche Landen,
Waer dat de waters van de woeste Zee om stranden,
Maer over haer natuer den Duyvel, Werelt, 't Vleesch,
Die sy verwinnen hier, en jaeghen in de vreesch.
Dominicus die quam den Standaert presenteren,
Van sijne Orden, om door hun te triumpheren,
Norbertus heeft daer oock twee blomkens van gepluckt,
(Eer 'swerelts Iesabel die hadde af-geruckt)
Voor sijn Heyligh Ghesticht, tot Godes lof en eeren,
Wanneer de domme Ieught hier tracht naer ydel eeren,
Een weerd'lijck Priester noch is aen Godt toe-gewijt:
In u Familié, soo seer ghebenedijt,
Die sijne suyverheyt den Heer heeft op-ghedraghen,
En in de eenigheyt neemt alle sijn behaeghen.
| |
[Folio A3r]
| |
Den Heer Aelmoessenier wort mé van Godt bemint,
Om dat hy langhen tijdt den armen heeft ghedient,
En sal eens hooren 't woort: Komt, komt nu met verlangen,
Want ghy in d' arme Lied' my selver hebt ontfanghen.
Daer ick u eeuwelijck voor wesen sal den loon,
Die ghy ghenieten sult in mijnen hooghen Throon.
Gheluckigh die zijt uyt Willemsen stam ghesproten,
Wy wenschen, het ghetal by ons noch magh vergrooten,
Op dat van desen struyck, hier altijdt Roosen staen,
En wy in't Ionck plantsoen den Boom weêr schouwen aen.
|
|