Maas-Sluysse meeuwe-klagt,

behelzende verscheide geestelyke gezangen en gedichten met noch een korte aanmerkinge over de tegenwoordigen liefdeloozen tyd, waar inne de ware liefde nauwelyks te vinden is

Nieuwe-Iaars Gezang.

Stemme: Gy doggenaertjes fier.

1.

VErnieuwt u dog o mensch,
Met kinderlijke vreese,

[p. 143]

 

Laet al u herten wens

 

Tot God den Vader wesen,

 

Die voeder geeft,

 

Aen al wat leeft,

 

En noch duysend weldaden

 

Bewijst aen den sondaer:

 

Weest doch belast beladen,

 

Met uwen sonden swaer,

 

In het begin van 't Iaer.

 

2. Gedenkt sijn liefde groot,

 

Die hy ons heeft geschonken,

 

Als wy waren ontblood,

 

Van al ons cierlijk pronken,

 

In 't Paradijs,

 

Op Hemels wijs,

 

Met duysenden van deugden,

 

Seer helder ende klaer,

 

't Was al vol groote vreugden:

 

Vereenigt paer en paer,

 

In het begin van 't Iaer.

 

3. Bysonder vrouw en man

 

Die alles daer beheersten,

 

Sy waren verre van

 

Het vee de alderweerste,

 

Van God geteeld,

 

Regt na sijn beeld,

 

Om heylig bey te leeven,

 

In 't Huywelijk eerbaer.

 

Dus waren sy verheeven,

 

Niet en ontbrak aen haer,

 

In het begin van 't Iaer.

 

4. Maer ook dit groot gewin,

 

Hebben sy haest verlooren,

 

Zeer kort na het begin,

[p. 144]

 

Dat sy waren gebooren,

 

Eer 't Eva wist,

 

Werdt sy vergist,

 

Met Adam haer beminde,

 

Al door den leugenaer,

 

Om haer soo te verslinden:

 

Ende ons allegaer,

 

In het begin van 't Iaer.

 

5. Sy aten alle bey,

 

Van 't geen haer was verbooden,

 

Om dat de slenge sey

 

Godt die sal u niet dooden,

 

Noch gaf hy raedt:

 

Bey goet en quaet

 

Sult gy dan beyde weeten:

 

Proeft vry sonder gevaer:

 

Doen hebben say gegeten:

 

Die bequam haer seer swaer

 

In het begin van 't Iaer.

 

6. Want met een vierig zweert

 

Quam Godt haer strak vervolgen,

 

Den menschen, hem niet weert:

 

Dus was de Heer verbolgen,

 

En dese val,

 

Die bracht ons al

 

Ongunst, en ongenaden:

 

Maer siet een Middelaer,

 

Heeft Godt selfs gaen beraden

 

Onbegrijpelijck raer,

 

In het begin van 't Iaer.

 

7. Hy leyt maer in een stal,

 

Tot Bethlehem gebooren,

 

Hy is nochtans die sal

 

Gaen soecken het verlooren.

[p. 145]

 

O Wonderheid?

 

Siet wie hier leid:

 

In doeken slegt gewonden

 

't Is nochtans in hem waer:

 

Dat oit Propheet verkonden:

 

Noit was 'er blyder maer

 

In het begin van 't Iaer.

 

8. Oorlof laet ons met spoet

 

Na Bethlehem toe treden:

 

Met een opregt gemoet:

 

Vol vierige gebeden:

 

't Oude gety

 

Is nu voorby:

 

En 't nieuwe is verscheenen

 

O Heer geeft doch niet quaet:

 

Als van ons is verdweenen

 

Laet nu u Eng'len schaer:

 

Ons hoen in 't Nieuwe Iaer.