Maes-Sluysche compas

[p. 90]

Een nieuw Liedt gemaeckt op de Sluysche Jeught.

Mijn wensch is dat haer meeste vreught, Geschiet altijd in eer en deught.

Stemme: Hoe leg ick hier in dees ellende, &c.

O Sluysche Jeught wilt doch aenmercken,
Het geen ick u voor oogen stel,
En laet het u tot leeringh strecken,
Al ben ick mee een jongh gesel,
Ick denck niet dan ’t sal dienstigh wesen,
Voor al die dit singen ofte lesen.

2. Voor eerst, ô jonckheyt wilt aflaten,

Van al u pracht en hoovaerdy,
Die gy gebruyckt langes de straten,

[p. 91]

 

Met koorde, kant, silver op zy,

 

Oock huyfde mutsen kostelicke,

 

Met binne-werck ende gesticke.

 

3. Men kentse bey niet voor malkander,

 

Rijck, arrem wie het wesen mach,

 

Den eenen die volght stracks den ander,

 

Met prachten, pralen nacht en dagh:

 

O! waerom gaet gy ’t lichaem cieren,

 

Het welck is voor kruypende Dieren.

 

4. Men siet vercierde Testamenten,

 

Met silver om en weer,

 

Men slaet sijn sin met op de prenten,

 

Het binnenste, ja Godes leer,

 

Wert dan daer door geheel vergeten,

 

Als men in Gods huys is geseten.

[p. 92]

 

5. De vromen niet te na gesproocken,

 

Het gaet alsoo met veele lien,

 

Dat sy de hoovaerdy meest soecken,

 

Dan om deselve te ontvlien:

 

O ’t is een grouwel voor den Heere!

 

Want hy schrijft haer toe groot hertseere.

 

6. Al beyt God langh hy sal eens komen,

 

Wanneer den lesten dagh komt aen,

 

Dat wy met schrick beven en schromen,

 

Voor ’t heyligh Oordeel sullen staen:

 

Daer God als Rechter sal uytspreecken,

 

En yder sondaer sijn gebreecken.

 

7. Daerom, ô jonckheyt wilt af-keeren,

 

Van al u sware sonden boos,

 

En dient aldus den Heer der Heeren,

[p. 93]

 

Met een hert verslagen altoos:

 

Het sal God aengenamer wesen,

 

En gy sult eeuwigh zijn gepresen.

 

8. Oorlof nu Speelmaets voor ’t leste,

 

Ick en ben mijn selven niet vry,

 

Daerom soo houd het mijn ten beste,

 

Want ick ben gelijck ls gy,

 

Belast belaen met hoovaerdye,

 

Door ’s Duyvels aenlock en bestrye.

[p. 94]

 

VAert wel, ô Sluysche Jeught,

 

Reynight al u gedachten,

 

Aenneemt de ware deught,

 

Niet in geprael en prachten:

 

Komt tot Gods heylich Woort,

 

Komt doch vrymoedigh treen,

 

Aenmerckt ende hoort,

 

Rustigh WALZENUS reen:

 

Een wijs verstandigh Man,

 

Nootwendigh voor ons allen,

 

Siet hy oock geven kan,

 

Een les tot wel-gevallen:

 

Mee Staveren bekent:

 

Een Visscher-man des mens.

[p. 95]

 

Treet voor in ’t goet exlent,

 

Als Harder na ons wens:

 

Eert dan den grooten Godt,

 

Leert aen dees wijse mannen;

 

Volbrenght ’s Heeren Gebodt,

 

Waeckt eer u komt aenrannen,

 

Gespoock van dood en hel,

 

Voor haer een droef geschal,

 

Die altijdt soeckt rebel,

 

Te leven in dit dal.

 

Maer gy ô Jonckheyt soet,

 

Wilt u hier toe begeven,

 

Te dienen God met spoet,

 

Al in u jonge leven,

 

Naeckt dan soo den Heer,

[p. 96]

 

Dewijl het kan geschien:

 

Reyn door bequame leer,

 

Die Godt u komt aenbien,

 

Soo sal u Godt hier namaels geven,

 

Voorspoet en vreughden hoogh verheven,

 

Hierom voor ’t lest,

 

Doet doch u best,

 

Alle de rest,

 

Om saligh met den Heer te leven.