Maes-Sluysche compas
(1693)–Frank Metaal–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Adieu seer wel gelegen.
O Menschen wilt niet dwalen,
Van ’t Geestelijck Compas,
Maer laet het in u stralen
Als een blinckende glas,
Dat noyt verdorven was.
2. Al om niet te verzeylen,
| |
[pagina 55]
| |
Op de Steen-klippen quaet,
Weest neerstigh in het peyle,
Op wat hooghte en graet,
Dat gy wandelen gaet.
3. Want siet in dese werelt,
Leggen veel uytzande,
Die schoon schijnen beperelt,
Met goe Havens en Ree,
Doch baren niet dan wee.
4. Hier moet gy wel op letten,
En naerstigh nemen acht,
Wilt u Hucker niet setten,
In dees Havens veracht,
Maer weest beter bedacht.
5. En altijt by u sinnen,
| |
[pagina 56]
| |
Nuchteren ende goet,
Om goe Reeden te vinnen,
Gebruyckt uyt liefde soet,
Gebeden met ootmoet.
6. Soo sal u Godt geleyen,
Uyt de drooghte seer quaet,
Wilt u tot hem bereyen,
Den ruymen wegh niet gaet,
Maer kiest de smalle paet.
7. Want daer zijn maer twee wegen,
Een die tot ’t leven leyt,
Den breeden is gelegen
Tot seer groote droefheyt,
En sal werden beschreyt.
8. Oorlof al te samen,
| |
[pagina 57]
| |
Menschen wie dat gy zijt,
Wandelt in ’s Heeren Name,
Met lust yver en vlijt,
Neemt geen uytstel van tijdt.
|
|