Uyt-heemsen oorlog ofte Roomse min-triomfen(1651)–Matthijs van der Merwede– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Sdegno vince amore. IK sie den Berg, (waer in mijn sinnen woelen, En rouw' en wilde neygingen gevoelen, Door't herde wild-gewas, dat daer mijn lusten boet, En neven 'treedloos Swijn soo geern sag op-gevoed) Van vremde min en Satir-danssen krielen, Van knevelaers, en slecht-gehertte Fielen, Terwijl daer't schoon gebou van mijn verliefde hand Door ongeachten glans stort in het droeve zand. Ik sie, kan ik yet van haer rampen gronden, Dat sy daer van haer Honden werd verslonden, d'Onthemelde Diaen van mijn verwurpe jacht, En als Acteon van een brak of dog verkracht. 'kVoel 'tmoedig vyer van mijn verstooten yver, Met haer gedemp, staeg heftiger en stijver Syn vlammen stijgen op, als de besproey de hitt' Van't stale-brayend vyer van een bekrose Smit. De wrange vrucht van haer verlate boomen, Die metter tijd had goeden smaek genomen Door mijn besochte hand, en lang bereysde sorg, Bevind ik dat eer lang draegt haren eygen worg. De klare beken die ik wist te leyen, Uyt hare wildernis in groene weyen, Die kiesen weer haer eerste neyging heel beroerd, En loopen na't gehucht van eenig rou geboertt'. De klippen van haer ongetrouwe stranden, (Daer ik wel eer met Schip-breuk socht te landen, Door slimmen draey-wind van haer lang gewrok beroert, En van de rede door haer red'loosheyd vervoerd) [pagina 156] [p. 156] Die gaen nu bersten door mijn gramschaps dondren, En met een laet berou de smert verhondren, Van de verlore kroon van mijn getrouwe ziel, Die van haer dwasen kruyn weer in mijn handen viel. En ik nu in een schoonder &c. Tot dat ik sal in mijn Trofeên sien hangen, Den droeven buyt van haer vervalle wangen, En haer .... oog, met bleeke fchaemt belaen, In den verheven pracht van mijn Triomfen gaen. Dan sal ik, op mijn Winners kar geseten, Haer door den roep van al de weer'ld doen weten, En tuyten in het oor, te laet tot my gekeert, Die die sijn vyer niet acht, en is sijn vyer niet weerd, &c. Vorige Volgende