Havendo trovato Camilla, in casa della commare disu' Madre, contanta amorevolezza, & tanto di buona voglia, chespari via ogni mia intentione di vendicarmi dell' ingiuria ricevuta, per essetmi defesa la casa sua.
WEG wreekens lust, weg lang-gestookt vergrammen,
Weg woedend vyer van mijn verstoorde vlammen,
Mijn schoone Kind, dat ik soo geern in d'ermen viel,
Houd met mijn min verpand haer lang-verliefde ziel,
En wil nae dertig droef-verschole dagen,
Spijt Moeders grim, de kans noch eens gaen wagen,
En al mijn wan-hoop splissen, en den diepen nacht,
Die haer op-gaende Son in't duyster had gebracht.
En heeft my morgen uyr en plaets gaen setten,
Om ons gebotte min weer aen te wetten.
Ah! onverwachten dau, op soo een teer gewas,
'kVoel krachten in het kruyt, dat schier aen't welken was.
Ik seg, sy heeft wel Romels min gesogen,
Maer heeft daer roof, noch wreedheyd uyt-getogen,
Sy was wel 'tVoedster-kind van een vergierde sog,
Maer houd mijn naekte min, self schamel, voor genog.
Ah! duyster lot, leerd my u wegen kennen,
Die my soo verr' in ballingschap versennen,
Daer ik den t'samen-trek van mijn verwurpe min,
Soo wrang en rijp, in eenen vremden boesem vin.
|
|
Auteursrechtvrij