Geestelijke minnevlammen
(1653)–Matthijs van der Merwede–
Auteursrechtvrij
[pagina 59]
| |
Den 58. Psalm, Na d'Over-setting van Theod. de Beze, ende Diodati.1.[regelnummer]
KOM voor den dagh, gy die men gong verêeren
Met hoogen naem van Rechters en Raeds-heeren.
Wat doet gy in den Raed? dat gy geen vonnis uytt,
Dat 'tdroef-verdraeyde recht van mijne saken stuyt.
2.[regelnummer]
Ja, ja, ik sie, gy brout in uwe zielen
Een vuyl verraed, tot steun van slimme hielen,
Van Sauls verstokt gemoed, dat (schoon't my niet verbolgt
In al mijn tegenspoed) my totter dood vervolgt.
3.[regelnummer]
Ga naar voetnoot† Gy wilt quansuys uyt u onêffe schalen
Schijnen voor 'tVolk 'twicht van mijn recht te halen,
4.[regelnummer]
'Tis wind. den boosen is in't sondig ingewand
Vervremtheyd van mijn God van 'sMoeders lijf geplant:
Hy is gegrift, gevormt in schellem-stukken,
Eer hem de Moeder aen de mem kost drukken.
De Leugen-sprekers (die mijn God haer loon beschaf)
Die dolen van den buyk van hare Moeder af.
5.6.[regelnummer]
Sy zijn van giff geswollen als de Slangen,
Onnut om yet ten goeden aen te vangen,
En stoppen voor de waerheyd haer versteent gehoor,
Gelijk een Adder, die een Guychelaer beswoor.
7.[regelnummer]
Ah, Heer, maek eens al haren raed te schande,
En breek haers nydigheyds gespitste tanden,
Scheur op den trotsen muyl, en treed hem met de voet,
Van dit bloed-dorstig en onsaed'lijk Leeuw-gebroed.
8.[regelnummer]
Wilt hare pijlen op haer bogen breken.
Laet haer als't water van de snelste beken
Storten van't hoog gebergt, en voort daer henen vlien,
Soo dat men Kind noch Kraey van haer Geslacht mag sien,
| |
[pagina 60]
| |
VVerp haer van hares hoogmoeds trotse stelten,
9.[regelnummer]
Laet haer als Slakken in haer schoen' gaen smelten,
Laet haer gelijk een misdracht van een sondig VVijf,
Dat noyt de Son besag smoren in s'Moeders lijf.
10.[regelnummer]
God sal eer hare jonge doornen groeyen,
Eer sy tot wrange slee-pruym sullen bloeyen,
Stormen ten wortel toe haer wrevel-suchtigheyd,
Met 'tsnel-verteerend' vyer van sijne grimmigheyd.
11.[regelnummer]
Ach, Heer, hoe sacht sal dan ons dankbre kelen,
En ons verlicht gemoed die wraek gaen streelen!
Ja, ja de God-gesind' fal plenssen met sijn voet
In den verachten plas van't goddeloose Bloed:
Ja, ja hy sal sig daer noch in gaen baeyen,
12.[regelnummer]
En soo de vruchten van sijn suchten maeyen.
Dan sal een yder een hier roepen over-luyt:
Daer's noch een God die eens rechtveerdig vonnis uyt.
|
|