|
| |
Den vijf-en-dertigsten Psalm.
1.[regelnummer]
OP op ten strijd', groot-machtig God der Goden,
Voor wien als veren voor de winden vloden,
Verbaest en krachteloos, en sonder wond gewond
De swaerste kroonen van dit wijd besceptert Rond'.
Laet uwen twist mijn Twisters gaen vernielen,
Laet uwen haet mijn' Haters kromme zielen
2.[regelnummer]
Doen zidd'ren in haer borst. Grijp schild en beukelaer,
En maek eens met u flikk'rend stael mijn bane klaer.
3.[regelnummer]
Hael voor den dagh, voer aen nu spies en speren,
Om mijnen Vyand op sijn padt te keeren,
Die sijnen stouten moed nu waend voor immer veyl,
En seg aen mijne ziel, ick ben alleen u heyl.
4.[regelnummer]
Laet haer ter leeger schaemt en schande komen,
Die van't verderf van mijne ziel gaen droomen.
Drijf hem te ruggewaerts, en stoot hem voor den kop,
Die slimme lagen tegens my dorst stellen op.
5.[regelnummer]
Maek haer als kaf van wervel-wind gedreven,
Laet uwen Engel haer dien geessel geven.
| |
| |
6.[regelnummer]
Dek haer het slibb'rig padt met eenen swerten wolk,
U Engel doe haer storten in haer eygen dolk.
7.[regelnummer]
Sy hebben, om mijn ziel ten val te bannen,
Haer laeg gegraven, en haer net gespannen,
8.[regelnummer]
Doch, Heere, sonder re'en. Laet sy nu onverwacht
Self warren in haer net, self vallen in haer gracht.
9.[regelnummer]
Soo sal mijn ziele juychen in den Heere,
En in sijn heyl mijn Liederen begeeren.
10.[regelnummer]
Al mijne beend'ren sullen, uwer gonsten rijk,
Uyt-roepen sonder tong: Wie is u, Heer, gelijk?
Die de rampsalige, die't u op-geven,
Verwoesting van haer Vyand laet beleven,
En den Verdrukten en Geplonderden met een
Laet op den trotsen nek van sijnen Roover tre'en.
11.[regelnummer]
Een stouten hoop van wrevelige Tuygen,
Die quaed uyt goed, en goed uyt quaed gaen zuygen,
Staen tegens my met onbeschaemden oogen op,
Om my 'tgeen ik noyt wist te halen uyt den krop.
12.[regelnummer]
Mijn wel-daed, 'tgeen mijn ziel ter dood toe quelden,
Sie ik hier steeds met quaed op quaed vergelden.
13.[regelnummer]
Daer ik in tegendeel, als sy zijn krank geweest,
Mijn ziel en lichaem hebt geschoend op eenen leest,
En heb aen ziel en lichaem rou gedragen,
En beydegaer met vasten willen plagen.
'kSprak met gedoken hooft u in mijn beden aen,
Soo dat sy weder schenen in mijn borst te gaen.
14.[regelnummer]
'kGong als my hare krankheyd quam te voren,
Als of ik Vriend of Broeder had verloren.
Mijn kleeding tuygden ook den rou van mijne ziel,
Als of ik d'uytvaerd over mijne Moeder hiel.
15.[regelnummer]
Maer hinkten ik, soo schaterden haer wangen,
Soo sag men haer na mijnen val verlangen.
Sy rotten t'samen tegens my, die't niet en wist,
En hebben (vuylen hoop!) na mijn verderf gevist.
| |
| |
Sy sochten, waer ik immer was aen't treuren,
Mijn naem, gelijk een Gier sijn roof, te scheuren.
16.[regelnummer]
Sy schoren, tusschen drank en spijs, met my de gek,
En grijnden met 'tgesicht, en grimden met den bek.
17.[regelnummer]
Ach! Heer, hoe lang sult gy mijn hoon noch lyden?
Wild doch mijn ziel van haer verderf bevrijden;
Doe haer in't midden van dit Leeuwen-rott ontset,
Dat met haer eensaemheyd steeds sijne tanden wett.
18.[regelnummer]
In't noest van't volk, in groot' en kleyne ringen,
Sal ik u grooten Naem en wond'ren singen:
Soo dat daer Stad, en Borg, en Vlek, en Berg, en Dal,
En Bosch, en Beemd nacht ende dagh van klinken sal.
19.[regelnummer]
En laet doch niet haer die my t'onrecht haten
Met mijne rampen loopen achter straten,
En wenken spots gewijs den een den and'ren toe,
En seggen, wacht, wy maken hem dit spul haest moe.
20.[regelnummer]
Want sy doch nimmermeer van vrede spreken,
Maer soeken over-al de vree te breken,
En haten diese mind, en denken nacht en dagh,
Wat list hem t'onder, en haer boven helpen magh.
21.[regelnummer]
Haer mond, die sy tot lacchen op gaen sperren,
Wil al mijn doen met vuylen spot verwerren.
Ha! seggen sy, siet hoe dien vuylen bras nu stinkt.
Nu sien wy op wat pad, en met wat voet hy hinkt.
22.[regelnummer]
Maer gy Heer, die siet al mijn doen en laten,
Spreek in mijn saek, en wild my niet verlaten,
Thoon, thoon aen veder een, wat dat u hulp vermagh,
Aen yemand, die geen hulp als van den Hemel sagh.
23.[regelnummer]
Op, op mijn God, en wakkert uwe schreden,
Om selfs voor my in het gericht te treden:
Bepleyt daer eens mijn Recht, verweerd daer eens mijn saek,
Ten zy gy wild dat ik ten spot en schande raek.
24.[regelnummer]
Ah! 'tis te swaer voor onbewuste herssen
Te sien een Fiel met uwen onheyl scherssen.
| |
| |
25.[regelnummer]
Stut doch haer trotsen spot, en laet een slimmen Guyt
Niet seggen, soo is't recht, sie daer, 'tis met hem uyt.
26.[regelnummer]
Maer laet haer gaen met schrik en schaemt omvangen,
Die door mijn ramp doen schateren haer wangen,
Laet self het snoodst' gebroed noch tegen haer staen op,
En brand haer eens een merk van schanden op de kop:
Die die haer in mijn tegenspoed behagen,
En haer vergrooten in mijn sware slagen,
En met mijn rampen spelen als met eenen bal,
En haer versteende borst berotsten met mijn val.
27.[regelnummer]
Doch die den welstand van mijn saek beheeren,
Mijn onschuld redden, en mijn recht begeeren,
Laet haer met bly gesicht vry singen onverveerd,
Dat gy, ô Heer, de vree van uwen Knecht begeerd.
28.[regelnummer]
Soo sal mijn dankbaer hert mijn mond ontsluyten.
En yder een doen in de ooren tuyten
Den lof van uwen Naem, door 'theele Land verbreyd,
En singen nacht en dagh van u gerechtigheyd.
|
|
Auteursrechtvrij