Geestelijke minnevlammen

[p. 29]

De Seven Psalmen van Boetveerdigheyd.

Den eersten, zijnde den sesten Psalm.

Gevreesde Vorst, laet doch uws gramschaps hitte

Niet immermeer mijn swakke le en besitten.

Ontspan u kinder-tucht van sware woedentheyd,

Die in mijn ingewand soo rouwe palen heyd.

Dit herd gelach gaet my de ziel verraden,
Dit nood-weer heeft mijn swaren val geladen,

En wissen schip-breux ramp, soo uwen sterken erm,

Die Koningen beheerscht, mijn zeylen niet bescherm,

Laet u barmhertig oog u wanhoop stillen,
Die met ontroerde ziel 'tgebeent' doet trillen

Hoe lang, ah Heer, hoe lang? leg schicht en boog ter neer

Terwijl ik vlees en bloed door hare kracht verteer.

Waer kan u roem by worm, by mot, en muysen,
In een ontzielde mond en boesem huysen,

Seg waer 'tvervrosen hert, uyt een verrotte gracht,

U eenig heylig Lied ten offer heeft gebracht.

En wie kost roemen u verheven dingen,
Daer dusend Beulen sijn geweet bespringen

In't eeuwig duyster land, daer sijn verlate ziel

In dieper smerten put, en wanhoops afgrond viel.

'tBenaud gesucht doet my de sinnen krenken,
Ik wil mijn bed in brakke beken drenken.

'tGesicht verduystert, en mijn hert en boesem berst,

Terwijl mijn Vyand met mijn lange smerten scherst.

[p. 30]

9.

Voort uyt mijn oogen al die onrecht handelt,

 

En vol bedrog in kromme wegen wandelt.

 

Weg met het schelms gebroed van u vervloekte min.

10.

Mijn God komt tot mijn klacht en smeeken treden in.

11.

Met schaemt moet u verbasterd oog door-gooten

 

Sig aen dit nydig ramps-genoegen stooten.

 

Mijn goedertieren Heer heeft my geheel ontlast,

 

En mijn gesucht gestilt, en tranen af-gewast.