Geestelijke minnevlammen
(1653)–Matthijs van der Merwede–
AuteursrechtvrijHet seste hooft-stuck.
De Dochters van Ierusalem.
1.[regelnummer]
Segh eens, aller-schoonste der Vrouwen,
Waer is u Lief gegaen?
Wiist ons de plaetsen aen.
Wy gaen soecken waer hy siine kudde magh houwen,
En waer dat siine Tenten staen.
Bruyd.
2.[regelnummer]
Miin Lief is ten Hove genadert.
Onder het reuck-gewas,
Dat miine ziel genas,
Daer hy't Lammeken weyd, en de kudde vergadert,
Die miin schat, hoop, en sorge was.
3.[regelnummer]
Miin Lief is de miin, ik de siine,
Ik ben de siin', hy miin,
Hy sal miin Trooster ziin,
Ga naar voetnoota Ik gevoel door siin min al miin kracht onder-miinen,
Ga naar voetnootb En ik swiim om siin mondeliin.
| |
[pagina 17]
| |
Bruydegom.
4.[regelnummer]
Vriendin, ghy werd schoonder beleden
Als Tirsa Konings stee,
Iae lieffelijcker mee
Als Jerusalem self, en veel sterker van leden
Als een Veld-heyr ten strijde ree.
5.[regelnummer]
Ga naar voetnoot* Ah! Lief, soet gewelt van miin sinnen,
Keert u gesicht van't miin;
U lonkjes doen my piin.
Ik gevoel dat u Min my vermeeftert van binnen,
En ik kan sonder u niet ziin.
6.[regelnummer]
'kEn kan miin gesicht niet versaden,
En tot u schoonheyds lof
Vind' ik steeds nieuwe stof.
7.[regelnummer]
'kSou miin handen verlieft in vlechten wel baden
Als ik u vond' in miinen hof.
8.[regelnummer]
'Tis al by miin Liefken verschoven
De Koninginnen al,
En Maegden sonder tal,
Ia de By-wijven ook kan haer luyster verdooven,
Dits de Duyf die miin finnen stal.
9.[regelnummer]
Vol-maeckt, sonder vlekke geboren,
Haer Moeders eenigh kind,
Is't hertjen dat my mind.
| |
[pagina 18]
| |
Daerom gaet van haer wey noyt een schaepken verloren,
Want ik heb haer te wel gesind.
Wanneer haer de Maegdekens naken,
De Dochters van Sion,
Die men de schoonste von,
Iae de By-wiiven self die ontsluyten haer kaken,
Tot den lof van miin schoone Son.
De Dochters van Sion.
10.[regelnummer]
Daer gaet haer Jerusalem prijsen,
Siet eens den dageraet
Die aen haer wangen staet.
Ga naar voetnoota 'tSchiint haer montje bedaut wil haer Bruydegom wiisé
Wat daer uyt een soet reuckje gat.
De Maen kan haer schoonheyd niet halen,
Noch suyverheyd de Son,
Hoe klaer die immer ston:
En sy kan ook een vrees uyt haer oogen doen stralen
Die de grootst' wel verschrikken kon.
Bruyd.
11.[regelnummer]
Ik gong nae de groene valeyen,
En nae den noten-hof,
Om daer te plukken of
Den granaet, en de druyf die miin Lief placht te leyen,
En siin min staeg te singen lof.
| |
[pagina 19]
| |
12.[regelnummer]
Met een, eer dat ik't nauwelijx wiste
Ontvliegt my miine ziel
Als't snel-vervoerde wiel
Van Aminadabs Kar, na den Vriend die ik miste,
Die miinGa naar voetnootb vyer in siin boesem hiel.
De Vrindinnen van de Bruyd.
13.[regelnummer]
Keer weer, keer u vluchtige schreden,
Keer weder, Sulamiet,
Gy die ons ziel gebied.
Bruyd.
Wat haekt gy om u Vriend sterk te moed te gaen treden
Als een rey met een juychend Lied?
|
|