De stille tuin

[p. 45]

Gedachtenis.

Er is niet veel te weten:
Hij werd geboren, leed, en stierf.
Zijn zonden zijn vergeten,
Omdat hij Gods gena verwierf.

Mogen zijn goede daden
Gedacht zijn als een tarwe-aar.
Gods zegen, vroeg en spade,
Maakte hen voedselvol en zwaar.

In kleur van haar en oogen,
Gelaat en gestalte, leve hij voort.
Dat zijn geslacht steeds erven moge
Zijn geest en woord.

Dat zij nimmer vergeten
Zijn zorgen en zijn liefde vroed.
Er is maar weinig te weten,
Want hij was goed.