De overgave

[p. 62]

Avondliederen
III.

Zal mijn hart den weg wel vinden,

Dien gij iedren avond gaat?

O, het hart van een beminde

Aarzelt niet, vermoedt en.... ráádt.

Alles wordt tot taal en teeken

Dat mij uwe wegen wijst.

'k Word, hoe moede en bezweken,

Wonderlijk gesterkt, gespijsd.

In den morgen moge ik dwalen,

's Middags moogt gij mij ontgaan,

Maar in avonds koele zalen

Kom ik veilig bij u aan.

Want het lachen van uw oogen

Is mij zekerlijk beloofd.

En uw armen zullen boogen.

Rond mijn toegenegen hoofd.

En mijn lippen zullen drinken

Lafenis van uwen mond.

'k Zie uw lach door tranen blinken

Als Gods boog van 't vast verbond.

O, mijn hart zal u wel vinden,

Welke wegen gij moogt gaan.

Tastende gelijk een blinde,

Kom ik zeker bij U aan.