Kringloop

[p. 55]

Het Geluksland

De Roode Zee en de Jordaan
Scheiden ons nog van Kanaän,

En tusschen beiden de woestijn
Vol zand en zonneschijn.

Veertig jaar gaan bij God te gast,
Ons zelf tot lust en Hem ten last,

Veertig jaar dwalen is teveel,
Maar heimwee blijft een trouw gespeel.

Veertig jaar dwalen, en de dood
Lacht om dien tocht zijn tanden bloot.

Veertig jaar dwalen, en een paar
Vindt aan het eind de landpaal maar.

Maar dan: stadsmuren vallen om,
Ten huldeblijk en wellekom.

Het brood staat op het land gereed,
De vruchten tarten greep en beet.

[p. 56]

 

De druiven zwellen zwart en rond,

 

Te besten in een gragen mond.

 

 

 

Dàn sterven, - ook dit heil gaat om, -

 

Zat van geluk en ouderdom.

 

 

 

Wie reist niet graag naar dit festijn

 

Door zand en zonneschijn?

 

 

 

Maar - o dat dwalen véértig jaar!

 

En dood ontkomen slechts een paar.

 

 

 

Veertig jaar dwalen is tè veel

 

Met enkel heimwee als gespeel.

 

 

 

Stil - Roode Zee en de Jordaan

 

Scheiden ons slechts van Kanaän.