Hunkering en heimwee

[p. 162]

De Vriend.

Wij aten van hetzelfde brood de sneden
In 't zelfde huis. En van denzelfden wijn
Dronk hij den eersten teug en ik den tweede.

Doch zoo volkomen werd ons samenzijn,
Dat wij elkanders oogopslag vermeden
Om niet te denken aan onze eigen pijn.

Anton van Duinkerken.