Hunkering en heimwee

[p. 75]

Noodlanding.

De leiding breekt. Benzine op de gloeiende uitlaatpijp.
Driehonderd meter hoog. (De wolken werpen dammen
op van rook, waarin de zon haar vlammen
wringt.) Nu ben ik als een vrucht zoo rijp

en val...

Moeder ik ben pas dertig jaar.
De aarde rukt en tuimelt naar
mijn leven.
Nog even...

Wie is het, die mij vangen zal?

Neen, neen, nog niet, wij glijden over land.
Nog gutst over de uitlaatpijp benzine.
Ik spring. En met een grom springt de machine
in brand.

Jan. H. de Groot.